Ik ben het nu al kotsbeu. De meeste politieke campagnes moeten nog beginnen maar je weet dat dit hét woord van 2023 zal worden: Bestaanszekerheid. Maar is bestaanszekerheid wel een realistisch concept? Het enige dat zeker is, is dat alles altijd onzeker is en blijft. En zeker ons bestaan.

Ja, ik weet het wel: men bedoelt ermee of je kunt voorzien in basale middelen zoals een dak boven je hoofd, warmte, voedsel en dergelijke. Maar dan nog klopt dat hele woord dus niet. Ook zonder die dingen hebben mensen toch een bestaan opgebouwd? Vaak niet benijdenswaardig en zelden vrijwillig, maar men bestaat. En ook mét die basisbehoeften is dat bestaan geen garantie, laat staan een formule voor geluk. Mensen gaan dood aan allerlei andere zaken dan je met basisbehoeften kunt wegnemen. Bestaanszekerheid is een oxymoron. Twee samengevoegde woorden die elkaar in feite uitsluiten.  

En precies dat gegeven – twee dingen die elkaar uitsluiten – lijkt momenteel wat veel politieke partijen – voorzien van een romig sausje en verpakt in een gelikt verhaal – proberen te verkopen. Daar waar het uitkomt klassiek linkse standpunten innemen, en bij alles wat onderhuids leeft en speelt rechtse standpunten adopteren. Als dit mogelijk was geweest, het beste van beide spectra tot één maken, was het al heul heul heuuuuul lang geleden gelukt. Maar de menselijke natuur van sommigen – die van meer, beter, verder, groter willen dan de ander – zat en zit te veel in de weg.

Waar we echt mee geholpen zijn – iedereen, overal, nu en straks – is om het onzekere te leren toelaten, omarmen en accepteren. Neem moedertje natuur. Die wilde afgelopen zomer met haar hittegolven, waterballetten, aardverschuivingen en bosbranden even goed duidelijk maken dat jij en ik helemaal niets anders kunnen dan toekijken en aanvaarden wat ze ons geeft. Weliswaar hebben we het daar sinds onze industrialisering vooral zelf naar gemaakt, nu zullen we op de blaren moeten zitten (elke dag op de A-12).

Van nature ben ik een optimist, toch heb ik er geen enkel vertrouwen in dat we nog op tijd zijn om ons voortbestaan te verzekeren. Of toch? India is de Maan aan het verkennen voor populatie. Recent werd een planeet op 120 lichtjaren van de aarde ontdekt waar leven lijkt te zijn. Dus komt het toch allemaal nog goed? Hoopgevend nieuws dan: door onze primaire bestaansonzekerheid bewust te zijn en werkelijk te accepteren, ontstaat juist de rust in alle onzekerheid die ons omringt. Ontspannen bestaansonzekerheid.

Volg ons op Instagram