Je zag en hoorde het wellicht: de laatste tijd was ik met collega’s druk met de eerste Studentenwelzijnsdag en Studentenwelzijnsmonitor. Beiden gericht op vooral het mentale welzijn van onze studenten. Omdat we dit jaarlijks willen gaan doen, zou je het kunnen zien als een mentale APK. En man, ik kan er ook wel eentje gebruiken.

Want nieuwe dingen doen is spannend. En perfectionistisch als ik ben, ligt de lat hoog. Zo liep ik tijdens deze projecten dus weer eens heerlijk in een paar van mijn bekende valkuilen. En werd me wederom duidelijk waarom die zo hardnekkig zijn en verworden tot patronen. Kijk even mee.

Iedereen is goed in tenminste een paar dingen. Dan krijg je hiervoor waarschijnlijk een zekere waardering van de omgeving en/of voldoening door de activiteit zelf. En omdat dat fijn is en je daar blij van wordt, blijf je dat doen. Klassiek voorbeeldje conditionering. Maar de keerzijde is dat die kwaliteit je mogelijk ook iets kost. Bijvoorbeeld energie, tijd, stress of onzekerheid. Zolang beiden in balans zijn en blijven, niets aan de hand. En je begrijpt al wel: je wilt de verwachting blijven waarmaken en die voldoening blijven ervaren en misschien zelfs overtreffen. De balans begint dan negatief door te slaan. Herkenbaar?

Die disbalans maakt op de langere duur ziek. Of het nu is in de vorm van overspanning, burn-out, aanhoudend chagrijn, vermoeidheid of demotivatie: jij, maar ook diezelfde omgeving die eerst zoveel waardering voor je had, beginnen er last van te krijgen. En ondanks dat ik soms uitroep: ‘When will I ever f*cking learn!’, is er wel degelijk een leercurve. Ik herken de signalen, weet hoe ik erger moet voorkomen en ik trek aan bellen voor hulp. Still standing!

Een groot verschil voor mij maakte het boek: Fouten maken moed van Remko van der Drift en zijn Academie voor Faalkunde. Falen als voorwaarde om te leren en groeien. Je eigen falen vieren terwijl je beseft hoe imperfect we allemaal zijn op dit grote faalfestival dat het leven nu eenmaal is. Met vertrouwen en plezier falen kun je leren. Ik gun het iedereen en vooral jou.  

En zo realiseerde ik me na een heel hectische periode waarin ook privé veel gebeurde dat het weer tijd is voor mijn eigen mentale APK. Even de brug op, motorkapje open en alles weer eens nalopen, smeren en waar nodig vervangen of aandraaien. En door dat te doen terug naar een van mijn diepste drijfveren: ontwikkeling.

Wanneer was jouw laatste mentale APK?

Volg ons op Instagram