Als je regelmatig aan de dood denkt, ben je daarmee niet direct suïcidaal. Laten we dat misverstand uit de wereld helpen. Maar in een wereld waarin we elkaar wijsmaken dat we 24/7 happy en succesvol moeten zijn, is denken aan de dood als vloeken in de kerk.

En dat is vreemd. De dood is niet alleen onherroepelijk en de enige zekerheid, maar is tegelijk een voorwaarde voor geluk. Iets is fijn, mooi en leuk omdat het er niet altijd, ongelimiteerd en eindig is. ‘A certain darkness is needed to see the stars’ zegt meditatieleraar Osho daar zo treffend over.

Op mijn 26e was er een periode dat ik ’s nachts lag te piekeren en ofwel fantaseerde over een leven als postbode, of over hoe het zou zijn om dood te gaan. En beide fantasieën kwamen voort uit hetzelfde verlangen: mijn leven anders willen. Beide gedachten werkten daarbij als een soort mentale buut vrij. Even niet meer hoeven, geen druk, geen stress. Mede omdat ik die ervaringen heb opgedaan, kan ik in het heden genieten van dat andere leven dat ik nu vorm heb gegeven.

Er is steeds meer aandacht voor en openheid over mentale problemen en wat hieruit voortvloeit. Dat is heel positief en moet vooral onder de aandacht blijven. Maar raak niet direct in paniek wanneer jij of iemand uit je omgeving gedachten over de dood blijkt te hebben. Het beste dat je dan kunt doen is rustig schrikken en vriendelijke vragen stellen.

De (terugkerende) gedachten aan de dood kunnen heel goed een signaal zijn dat er op een of meerdere levensgebieden iets speelt dat aandacht vraagt. Iets dat gezien, gehoord of erkend wil worden. Bijvoorbeeld over hoe je nu je leven leeft, keuzes die je hebt gemaakt of hoe je iets hebt aangepakt of juist niet. Het kan ook op een fysieke disbalans wijzen. Een tekort aan vitamine D, B-12 en/of ijzer kunnen ook stevige stemmingsklachten veroorzaken. Een vriendelijke vraag is een vraag vanuit zorgzaamheid naar jezelf of een ander. Wat heb ik nodig? Waar is behoefte aan? Wat vertelt dit signaal me?

Gedachten over de dood worden problematisch wanneer ze lang aanhouden en er een daadwerkelijke wens ontstaat om dit ten uitvoer te brengen. In andere gevallen, heb ik hierboven geprobeerd uit te leggen, is er geen reden voor paniek. Toch zou ik willen zeggen: gun het jezelf om over je gedachten te praten, of je er nu rustig onder bent of je toch rot bent geschrokken. Dat kan op talloze manieren en elk moment van de dag of nacht. Meer weten? Bezoek de link hieronder, of maak een afspraak met een decaan.

Profielen, het onafhankelijke nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam, deelt wekelijks artikelen op Linkedin. Ben jij onze nieuwe connectie?