Als ik kijk naar mijn agenda begint het zweet wel op mijn voorhoofd te staan. De afgelopen weken zijn opeens veel drukker geweest dan het begin van mijn minor. Om eerlijk toe te geven heb ik ook wel eens schoolwerk laten staan om leukere dingen te doen. Nog een maand te gaan tot de kerstvakantie, ga ik alles wel halen? 

Ja, ja, de tijd vliegt voorbij. Inmiddels heb ik al een tripje naar Madrid en de Picos de Europa achter de kiezen en zijn bijna al mijn familieleden en vrienden mij komen opzoeken. Elke keer wanneer er mensen langskomen kan ik zo genieten van het laten zien van mijn (OMG, kan het eigenlijk nog stééds niet geloven) nieuwe omgeving.  

Maar ik ben hier natuurlijk eigenlijk om te studeren, ook al vergeet ik dat zelf ook wel eens. Ik heb nu ongeveer de helft van al mijn deadlines gehad en van alle cijfers die ik terug heb gekregen, zit niets onder de 80! Op mijn school gebruiken ze een andere soort telling voor de cijfers: van 0 naar 100. Ach, zet er een komma tussen en dan heb je dezelfde als onze cijfers.  

Ik ben er ook achter gekomen dat ik blijkbaar naar een fancy school ga, want de ‘normale’ leerlingen hier betalen zo’n 9.000 euro per jaar om naar Cesine te kunnen. Het onderwijs dat ik krijg is dan ook echt ontzettend fijn en hands on, maar zo veel geld? In Spanje kosten de normale universiteiten tussen de 600 en 1.300 per jaar, minder dan Nederland dus! 

Afgezien van mijn lichte stress, is het tempo van de opdrachten en lessen veel chiller dan op mijn opleiding in Nederland. Hier maakt het docenten niet uit als je te laat komt, juichen ze je toe om een les te skippen en werk je aan al je deadlines vaak tijdens de les zelf. Ik merk dat ik veel minder stress ervaar dan ik normaal doe in deze tijd van het jaar, maar tegelijkertijd haal ik wel ‘gewoon’ hogere cijfers dan in Nederland. Het niveau van het onderwijs is te vergelijken met wat ik gewend ben, maar hier pakken ze het meer aan met discussies en praktijkopdrachten. Geen urenlange hoorcolleges dus!  

Het enige wat ik jammer vind aan mijn schoolervaring is dat ik totaal geen contact heb met de Spaanse leerlingen. Ik volg mijn lessen samen met andere internationals en bij maar één van de vakken die ik volg zitten er locals in mijn klas. Zij zijn erg op zichzelf en opvallend onbeschoft, als ik eerlijk ben. Tijdens de les schreeuwen ze door de klas heen en blijven ze hard op praten terwijl de docent iets aan het vertellen is. Dat is echt iets wat ik thuis, bij ons op de HR, nooit zou kunnen flikken. De docent gaat gewoon door met haar verhaal tot de leerlingen uiteindelijk stoppen met (in ieder geval hardop) praten. Spanjaarden zijn gepassioneerd in discussies en gesprekken, zie ik, maar dit asociale gedrag in de klas kan ik niet plaatsen. De internationals zijn juist heel respectvol naar de docenten. Wel kijkt iedereen ook veel op andere websites dan de bedoeling is tijdens de lessen, maar dat is denk ik overal ter wereld wel aan de hand …

Nog vier weken te gaan en dan na de kerstvakantie nog wat presentaties en tentamens. Ik denk dat het me wel gaat lukken. Misschien zelfs met hogere cijfers dan ooit.  

Volg ons op Instagram