Vaak schiet ik tijdens het fietsen spontaan in de lach als Marcel van Roosmalen weer iets grappigs in mijn oor zegt. Of ik roep heel hard ‘Nou jaaaa!’ na de ontboezemingen van vrouwen die ontsnapt zijn aan hun narcistische echtgenoot.

Het begon in de coronapandemie: wandelen en nog eens wandelen, dat was het enige wat we konden doen. Tijdens deze exercities maakte ik kennis met de wondere wereld van de podcasts. Maar wat begon als een onschuldige luistergewoonte, is nu uitgegroeid tot een … laat ik het een hobby noemen.

Het begint ‘s ochtends vroeg, als ik op de fiets stap naar de hogeschool. Ik heb altijd wel een show klaarstaan om me door de ochtendspits heen te loodsen. Tijdens mijn rit over de Maasboulevard en de Westzeedijk luister ik naar verhalen over bizarre moorden of naar babbelgesprekken over niks.

Maar mijn obsessie met podcasts stopt daar niet. Tijdens mijn dagelijkse routine heb ik altijd een koptelefoon in de buurt om lekker even in te loggen op Spotify. Ik ben inmiddels de koningin van het multi-tasken, want ik ben in staat om te luisteren naar podcasts terwijl ik werk, kook, sport en zelfs tijdens het douchen (ik verzin het niet). En elke avond val ik in slaap met de mopperstem van Maarten van Rossem vanaf mijn nachtkastje. Heerlijk!

Het is ook best handig om bijna 24/24 met iets in mijn oren te lopen. Zo doe ik wel eens net of ik aan het bellen ben als ik die vervelende buurvrouw aan zie komen, of als iemand me op straat een abonnement wil aansmeren. Bovendien hoor ik toch niet wat ze zeggen, want ik loop me precies enorm in Aaf Brandt Corstius te herkennen, die vertelt dat ze altijd alles omstoot en overal over struikelt: dat heb ik óók! Ik leer zóveel over mezelf door het luisteren naar podcasts.  

Maar mijn podcastmanie heeft ook zijn nadelen. Soms ben ik midden in de nacht nog wakker, geobsedeerd door een cliffhanger in een spooky true crime-podcast. En inmiddels weet ik alles over de vijftien types narcisten en hun gedrag, over gaslighten en ghosting. Dat maakt me ook wel weer achterdochtig in het echte leven.

Toch zou ik mijn podcastzucht voor geen goud willen missen, want het heeft me door lastige tijden en saaie momenten geholpen, en het heeft me veel nieuwe inzichten gebracht. Dus ja, ik ben misschien een beetje geobsedeerd door podcasts, maar ik zou het toch niet anders willen.

Maar hee wacht, een paar collega’s van de RAC blijken ook een podcast te hebben … ik ben weg!

Volg ons op Instagram