Na een gezellige avond weer vroeg op voor de safari. Te voet gingen we op zoek naar vooral olifanten. Al snel zagen we wrattenzwijnen en bavianen, lange tijd geen olifant. Maar ineens uit het niets stond er eentje op nog geen twintig meter van de groep! Iedereen trok zijn fototoestel en maakte een kiekje van het beest. De gids belde met de andere groepen zodat ze de olifant ook konden zien. ’s Middags bracht buschauffeur Uncle William ons onder andere naar de Kintampo Falls. We bereikten de waterval vijftien minuten voordat het donker werd. In de schemer werd er snel een duik genomen. Na nog anderhalf uur rijden kwamen we in Techiman aan waar we overnachtten.

Krioelen
De dagen erna bezochten we de grootste markt van West-Afrika en een illegale goudmijn. De Kejetia Market is heel anders dan de Rotterdamse markt. Mensen krioelen door elkaar en je moest je echt door de smalle straatjes heen wurmen.

Goudmijn
En dan de goudmijn. Om deze te bekijken, moesten we toestemming vragen aan de lokale ‘overheden’. Dat was nogal een karwei. Eerst gingen we naar de zogenoemde Queen Mother. Deze vrouw honoreerde na een ietwat lange conversatie ons verzoek. Maar daarmee waren we er nog niet. We moesten ook nog naar de plaatselijke Chief, een soort burgemeester, die er zo mogelijk nog langer over deed om toestemming te geven. Uiteindelijk was alles voor de bakker en konden we na ruim twee uur de goudmijn bezoeken. Ware het niet dat het vandaag naast een reguliere zondag voor de Ashanti ook een feestdag was. Dit hield voor ons in dat er simpelweg geen bedrijvigheid bij de mijn was. Toch hebben we de diepe gaten die naar de mijn liepen kunnen zien. De mijn zelf zijn we niet ingegaan; de kruipruimtes waren zo klein dat menig smurf er claustrofobisch van zou worden.

PS  Er wordt ook nog, zie de foto, gevoetbald tegen een team van een lokale highschool. De Ghanezen wonnen met 9-0 …