Blog Serge: Aanwezigheidsplicht? Doen!
Blog van SergeGepubliceerd: 8 hours ago
| 
|
Alex Hoogendoorn (1994) is tweedejaarsstudent communicatie aan de Hogeschool Rotterdam en literatuurrecensent voor de portals Literatuur & Romans en Mens & Wetenschap op lezerscommunity Hebban. En hij blogt sinds vandaag, vooralsnog maandelijks, voor Profielen.
Naast literatuur leest hij graag historische, filosofische en psychologische romans en psychologische thrillers. Hij is enthousiast over taal en aspirant-schrijver, zit nog in zijn veilige droomwereld, maar heeft zich voorgenomen nu écht uit de veilige cocon te breken en zijn wens te verwezenlijken. Dit, hieronder, is zijn eerste blog voor Profielen.
‘Ik koop altijd de film. Die kijk ik dan eerst, zodat ik een beeld heb als ik het boek lees’, zei een vriendin tegen mij. Ze heeft moeite zich te concentreren op het lezen – een bijgevolg van de snelle digitalisering van de wereld waarin we leven. Niet heel raar. We zijn altijd en overal bereikbaar. Reageer je even niet? Dan is er vast iets mis. Je wordt geacht iedere vijf minuten op je telefoon te kijken of in ieder geval je telefoon altijd – thuis of elders, alleen of met anderen – in het zicht te hebben liggen, zodat je niets mist. Stel je voor!
Met diezelfde vriendin hanteer ik de onuitgesproken regel de telefoon zo veel mogelijk links te laten liggen. Ooit hebben we besloten dat je best even kunt wachten met reageren en dat doen we dan ook. Natuurlijk kijken ook wij wel eens op onze superdeluxe smartphones en reageren we op binnengekomen app’jes. Niet te vaak. Hoe ontspannend is het om even níét bereikbaar te zijn en volledig je aandacht te schenken aan de persoon met wie je je tijd doorbrengt? Hoe waardevol is het als diegene, in de tijd van altijd bereikbaar moeten (en willen?) zijn, jou volledig zijn of haar aandacht schenkt en jij diegene met dezelfde geste kunt bedanken? Ik merk dat ik graag even unplug als reactie op het altijd omringd zijn door elektronica en het altijd bereikbaar zijn via het internet. Daar doen de boeken hun intrede. Ik lees veel. En daar schrijf ik dan over, wat ik dan wel weer deel via het internet.
Lezen is echter niet enkel ontspanning. Een bijzonder bijgevolg van het verslinden van boeken – figuurlijk! Niet letterlijk, my god – is dat ik een groter woordenschat heb en ik daar de vruchten van pluk in gesprekken én presentaties. Het is namelijk enorm boeiend om te luisteren naar iemand die woorden en zinsconstructies afwisselt, die er weleens een metafoor tussendoor gooit waar je dan als luisteraar even over na moet denken. Een presentatie blijft hangen en dat is wat je als presentator natuurlijk wil! Door in mijn vrije tijd veel te lezen en boeken te recenseren heb ik me dus ‘per ongeluk’ ontwikkeld tot een beter spreker. Oh life, you keep fascinating me.’
Alex Hoogendoorn
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Ik ben het hier toch maar deels mee eens. Ja, het is prima om af en toe niet bereikbaar te zijn. En ja, ik ben een grote voorstander van lezen. Maar ik zie niet in waarom dit zulke gescheiden factoren moeten zijn.
Lezen en media gaan prima samen. Ikzelf lees graag, en schrijf als hobby korte verhalen waarvan ik sommige publiceer op het internet. Vervolgens ga ik graag discussie aan met schrijvers over de hele wereld, over zowel /mijn/ verhaal als die van hen. Jouw persoonlijk geschreven woord, kan dan wereldwijd besproken worden. Verschillende oogpunten geven naar mijn mening een betere feedback.
Persoonlijk vind ik dat met een beetje inzet de smartphone, de social media, makkelijk ingezet kan worden bij het verrijken van literatuur. Er moet alleen slim mee omgegaan worden.
Dus, lezen en je telefoon als gescheiden zien? Daar ben ik het niet mee eens.
Mooi geschreven blog Alex. Ik denk dat je hier beter je ei kwijt kunt. Heel leuk voor jou.
Hi, A.F, ik lees je berichtje nu pas. Natuurlijk gaan lezen en digitale media prima samen. Ik ben via Facebook in contact gekomen met auteurs, uitgevers, recensenten, lezers en andere inspirerende mensen. Onder andere Facebook biedt een mooie gelegenheid je netwerk uit te breiden. Voor beginnend schrijvers is zo’n netwerk tegenwoordig belangrijker dan ooit.
Waar ik in mijn blog op doelde, is dat de smartphone in gesprekken vaak nog erg aanwezig is. Iemand checkt even zijn WhatsApp, Facebook, Twitter, mailbox, etc. Je bent er dan niet altijd bij in gesprekken, zodat de ander het gevoel heeft tegen een muur te praten. (Dat is mijn ervaring dan.) Natuurlijk hoeven smartphones niet gelijk verbannen te worden – integendeel. Hoe vaak ik wel niet verdwaald zou zijn als ik niet even Google Maps had kunnen raadplegen… Maar ik dwaal af.
Voor mij persoonlijk is lezen en even ‘offline’ zijn ontspanning, omdat je dan even helemaal alleen bent. Of je nu thuis op de bank zit of in de trein, je kunt je terugtrekken in een andere wereld. Ik lees dan ook bijna nooit ebooks, want juist het in je handen hebben van een papieren boek geeft die unieke leeservaring. 🙂
Hoi Alex,
Een beetje late reactie ook van mij, maar ik kan zeker je punt zien.
Zelf vind ik het heerlijk om even een uurtje kalmte te hebben en weg te dwalen in de wereld van Sherlock Holmes.
Met nadruk op het uurtje…
Ik ben nu eenmaal iemand die niet graag lang hetzelfde achter elkaar doet. En een kleine break om met iemand te praten die hetzelfde boek aan het lezen is, is gewoon leuk.
Het “shared reading”, waarbij je met een groep hetzelfde boek leest en hier over praat, is steeds populairder aan het worden en wordt nu ook vaker gebruikt bij de lichtere literatuur.
Maar de muur die ontstaat in communicatie door de hulp van digitale communicatie… Tsja… Dat is weer een heel ander verhaal.
Het klopt wel, maar persoonlijk vind ik het gewoon zwaar asociaal om midden in een gesprek je telefoon te pakken. Ik stop dan gewoon met praten en stuur de persoon in kwestie een berichtje; “Heb je even?” Een hoop excuses en gebloos later begrijpen ze de boodschap, voor een paar uur. En dan komt die telefoon weer omhoog.
Vervelend, maar misschien iets waar gewoon maar mee geleefd moet worden. De tijd veranderd, irritaties veranderen. Misschien moeten de mensen maar mee veranderen dan.