‘Liefs uit het mooie Brabant’. ‘Vluchtelingen hoezo?’ ‘Bier & tieten’. ‘Free Palestina’. Het zijn zomaar enkele van de teksten op het grote schoolbord op de derde verdieping laagbouw van locatie Museumpark. Ed Meesters, docent communicatie, vindt het interessant hoe het bord zich ontwikkelt. ‘Er zit humor bij, pubers die hartjes tekenen of een penisje, maar ook lullige opmerkingen voor anderen. Dit is social media! Dit is een schutting, we hebben de maatschappij binnengehaald. De uitingen kunnen we gelijk gebruiken ter ondersteuning van de dialoog over respect, normen et cetera. De maatschappij zijn we samen.’

Censuur of vrijbrief
Dat biedt dus kansen, vindt Meesters. Kansen om te praten over wat kwetsend is en wat niet. Meesters: ‘Wij, docenten van ISO, moeten nog een vorm vinden hoe we samen met de studenten hierover in gesprek gaan. Er moet in elk geval geen censuur zijn, maar het moet ook geen vrijbrief zijn om alles te kunnen roepen.’

Vorige week heeft de directie een tekst verwijderd, vertelt Meesters. ‘Iemand had met naam en toenaam iets kwetsends over een andere student geschreven. Dat lijkt me niet de bedoeling.’

Conflicthantering
Docent Ed Meesters gebruikt het bord inmiddels in zijn college over conflicthantering. Meesters: ‘Daarbij stel je aan de orde wat mensen doen als ze zich aan een uiting ergeren. Spreken ze zich normerend uit (Meesters toont zijn vermanende wijsvinger, JvN)? Handelen ze vanuit hun functie als directeur of huismeester? Of spreken ze als slachtoffer?’

Net als de rest van de nieuwe inrichting (er is in sommige ruimtes van ISO bijvoorbeeld kunstgras neergelegd, en vloerbedekking) moeten de studenten en docenten zich het bord en de spelregels van het bord eigen gaan maken, schetst Meesters. ‘Misschien moeten we aan het begin van elke maand steeds het bord schoonvegen? Een van m’n collega’s suggereerde om juist niets te doen, en dan het proces te volgen. Kijken of er iets verandert, kijken wat de sfeer wordt en er misschien iets zelfregulerends ontstaat.’

Jos van Nierop