Blog Ellen: Ik ben een vrijwilligershuis begonnen in Tanzania
Gepubliceerd: 26 September 2017 • Leestijd: 1 minuten en 25 seconden • Ellen Dit artikel is meer dan een jaar oud.In mijn laatste blog voor de vakantie schreef ik dat ik toe was aan vakantie. Niet om te relaxen, maar om aan een nieuw Afrikaans avontuur te kunnen. Nu ben ik weer terug in Nederland, klaar om dit semester wat vakken in te halen, want er is door mijn buitenlandavonturen wel wat blijven liggen.
Hoewel ik een ijverige student ben, koos ik deze zomer niet voor studieresultaten, maar voor Afrika. Ik ben teruggegaan naar Tanzania omdat ik er mensen heb leren kennen die, kort gezegd, een kans nodig hebben.
Die kans probeer ik te bieden, door samen met hen een bedrijfje op te zetten. Want bij gebrek aan enig onderwijs, is een eigen bedrijf de enige manier om daar aan een fatsoenlijke baan te komen. Maar hoe ziet een eigen bedrijf eruit als je niet of maar moeilijk kunt lezen en schrijven, als je maar een beetje kunt rekenen, als je cijfers groter dan 100 niet kunt lezen? Als je geen algemene ontwikkeling hebt, als je geen idee van de wereld buiten Tanzania hebt? Tja. Als gebroken Engels je enige kwaliteit is, is het best lastig.
Er is dus echt hulp nodig. Na wikken en wegen en met hulp van geld uit Nederland, hebben we Sabore House geopend. Een bed and breakfast annex vrijwilligershuis in Arusha. Twee Masai wonen in een bijgebouw. Zij runnen de boel en zorgen voor menselijke beveiliging, zoals in Tanzania gebruikelijk is. Daarnaast maken ze ook schoon, zijn ze informatiebron voor de gasten en is het mogelijk om hen als gids mee te nemen bij uitstapjes.
Kennismaken met hun familie behoort ook tot de mogelijkheden als je geïnteresseerd bent in de manier van leven van de Masai. Op die manier leer je het echte Afrika en de echte Afrikanen kennen.
Gebrek aan onderwijs heeft hen ontzettend belemmerd in hun ontwikkeling. Daar valt iets aan te doen: allebei gaan ze nu naar school. De een leert lezen en schrijven, de ander verbetert zijn Engels. Sinds een week zitten ze elke ochtend een aantal uren in de schoolbanken.
Ik ben trots op ze omdat ze echt hun best doen, zich willen ontwikkelen en zich inzetten om hun werk zo goed mogelijk te doen. Ik heb een Facebookpagina gemaakt, het huis staat op booking.com en AirBnb.
So far so good, hakuna matata!
Leuk initiatief!
Persoonlijk krijg ik wel de kriebels bij het lezen van ”het echte Afrika en de echte Afrikanen”.
Afrika is een continent, niet een land. De verschillen in cultuur, levensstandaard, klimaat etc zijn ook in Afrika redelijk groot.
Als een Tanzaniaanse student hier komt maakt hij toch ook geen kennis met ”de Europese cultuur”?
Wat ik ermee bedoel te zeggen is dat vrijwilligers en stagiaires blijven ronddraaien in het kringetje van andere ‘Westerlingen’. Ze gaan minder naar plaatsen waar de lokale mensen gebruik van maken. Gaan toch even naar de grote supermarkt, de discotheek en de bezienswaardigheden. Het is echt leuk om ‘to do as the locals do’ maar daarvoor heb je vaak wel een local nodig.
mis een beetje context, wat is de Masai en wie zijn deze twee mysterieuze schoolgangers annex BNB schoonmakers
De lokale mensen die de B&B runnen zijn Masai. Dat is een nomadisch volk dat in Tanzania en Kenia de roots heeft. Zij leven met en van hun vee. Ik kan hier helaas geen plaatjes invoegen. Beiden hebben geen opleiding gehad, vandaar dat zij nu alsnog naar school gaan. De mensen die in Sabore House verblijven maken dat mogelijk maar wanneer er geen gasten zijn komt er geld uit Nederland als salaris en betaling van de school. Ik hoop dat deze aanvulling het beeld enigszins verduidelijkt.