Waarom zitten jullie buiten?

Nurgul: ‘We hadden een tussenuur en wilden wat zuurstof.’

Met die al die uitlaatgassen hier vlakbij…

Romee: ‘Dat is wel een grap ja, als je in Rotterdam zegt dat je even een luchtje gaat scheppen.’
Nurgul: ‘Maar ja, als je uren binnen hebt gezeten, is het toch wel even lekker. We hadden les vanaf tien voor half tien en moeten nog tot tien voor zes.’
Romee: ‘Dat komt niet zo vaak voor hoor, zulke lange dagen.’

Is het zwaar?

Nurgul: ‘Mentaal vermoeiend. Het is heel veel stof, ook omdat we net drie dagen stage achter de rug hebben.’
Heleen: ‘Vandaag moeten we een kwaliteitsadvies schrijven voor onze stageplek. Dus benoemen welke zaken er beter kunnen. Wij lopen stage in ziekenhuizen en revalidatiecentra.’

En, kan er iets beter?

Heleen: ‘Het kan altijd beter. Bijvoorbeeld infectiepreventie, je handen desinfecteren. Er zijn instellingen waar dat minder goed gebeurt. Dit is een random voorbeeld hoor.’

Is dat moeilijk, om te zien wat er niet goed gaat?

Romee: ‘Het is eigenlijk wel makkelijk, juist omdat je als stagiair toch een buitenstaander bent en op je stageplek niet gewend bent aan de gang van zaken.’

Je zult op je stage dus moeten vertellen dat ze dingen niet goed doen…

Romee: ‘Ja, en dan voel je soms wel weerstand van mensen die bepaalde gewoontes hebben. Het is best lastig als er dan niet zoveel animo is om te veranderen.’
Heleen: ‘Wij als studenten krijgen alle nieuwe protocollen vers aangeleverd, terwijl het bij mensen die tien of vijftien jaar op één locatie werken, kan versloffen. De informatie wordt ook niet altijd geüpdatet.’

Zouden mensen die ergens een jaar of tien werken eigenlijk moeten verkassen?

Romee: ‘Of ze moeten een opfriscursus krijgen. Maar hygiëne en het bijhouden van de protocollen is ook gewoon de verantwoordelijkheid van iedere zorgverlener.’

Vanmiddag houden jullie je nog bezig met het kwaliteitsadvies. En dan morgen vrij?

Romee: ‘Nee, we hebben nog school. Twee uurtjes.’
Heleen: ‘Ik heb wel vrij, omdat ik een ander vak doe…’

Jos van Nierop