Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 7 days ago
| 
|
Janine Tuinfort is 20 en studeerde deze zomer af aan de opleiding communicatie. Ze neemt je mee op avontuur in de liefde. Haar eerdere blogs lees je hier.
Vorig jaar leerde ik een jongen kennen en het is echt een van de liefste jongens die ik ken. Dat is tegelijkertijd de reden waarom het niets is geworden: hij is te lief voor mij.
Nu zul je denken: ‘Het is ook nooit goed hè, Janine?’ Maar waarom zou ik genoegen nemen met minder? Nu moet ik niet afdwalen, terug naar mijn date-ervaring.
De eerste keer dat ik hem zag, was in Dordrecht. Ik was best nerveus aangezien ik hem wel knap vond, al was hij niet helemaal mijn type. We aten samen een hapje en dat ging allemaal makkelijk, te makkelijk eigenlijk. Meneer had geen eigen mening, waardoor alles wat ik zei goed en leuk was. Ik vind een beetje ruggengraat wel aantrekkelijk in een man, discussiëren kan namelijk best lekker zijn.
Een heel simpel voorbeeld: ik had gestemd op GroenLinks en hij op de VVD. Na twee argumenten gaf hij mij gelijk en zou hij in het vervolg op GroenLinks stemmen. Dat maakte ons gesprek niet interessanter. Het ging al helemaal de mist in toen hij over zijn ex begon. Zo begon ik namelijk ook over die van mij en daarna realiseerde ik me dat ik eigenlijk nog niet over hem heen was.
Einde verhaal zal je denken. Maar nee, toch niet helemaal. Afgelopen carnaval kwam ik deze jongen weer tegen in Breda. Ik was op dat moment eigenlijk helemaal klaar met Brabanders door mijn lange reis naar Tilburg. Toch lukte het hem om mij nog een keer mee uit te nemen voor een hapje en een drankje. Had hij dan toch een beetje ruggengraat ontwikkeld het afgelopen jaar?
Het was een gezellige avond, daar kan ik niets negatiefs over vertellen. Alleen zag hij er meer in dan ik. Hij appte bijna elke minuut van de dag, zonder te overdrijven. ‘Wat ben je aan het doen, wat vind je van dit, wat vind je van dat, wat ben je nu dan aan het doen?’ En als ik dan even niet reageerde, dacht hij dat ik hem negeerde. Ik werd hier zo benauwd van dat ik hem na een week heb verteld dat ik dit niet fijn vond en we het er beter bij konden laten.
Op een of andere manier dacht hij dat er een ander was?!
Ik weet niet hoe hij op dat idee kwam, maar dat boeit nu niet meer.
Mijn telefoon gaat nu gelukkig niet meer iedere minuut af…
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Waarschijnlijk had je geen tijd om op hem te reageren de hele dag. Maar natuurlijk wel genoeg tijd om door nutteloze social media watervallen heen te scrollen.
”Op een of andere manier dacht hij dat er een ander was?!
Ik weet niet hoe hij op dat idee kwam, maar dat boeit nu niet meer.”
Vast eerdere ervaringen en met online daten is dat vaak het geval. Zelf ook vaak meegemaakt dat iemand ineens minder zei, dan vervolgens negeerde(mensen durven je vaak niet af te wijzen of eerlijk te zijn) of een zei dat ze een ander had ontmoet. Dan later terugkomen omdat het niks werd. Jammer dan, ben geen 2e keus. Veel mensen eten van meerdere bordjes. Al zou ik daar niet over zeuren. Als iemand niks terug zegt zeg ik ook gewoon niks meer na een tijdje. Moet van 2 kanten komen. Anders krijg je later vaak alsnog dat probleem, dat alles eigenlijk van 1 kant moet komen.
Geen eigen mening hebben en je een week digitaal stalken klinkt niet heel lief tho
Social anxiety / eenzaamheid komt vaker voor dan je zou denken.
Ohh… Kalverliefde. Een van de meest pijnlijke dingen die je als jongvolwassenen mee kan maken. Mits je die jongen niet zit zitten, kap het gewoon hard af. De meeste heren snappen helemaal niks van het verleidingsspel.
jongen ik heb je zo lief,zo lief.Kom tot mij want ik heb je lief.