Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 7 days ago
| 
|
Janine Tuinfort is 20 en studeerde deze zomer af aan de opleiding communicatie. Ze neemt je mee op avontuur in de liefde. Haar eerdere blogs lees je hier.
Ik heb jullie al eens verteld over de charmante jongeman die naar Australië is vertrokken na onze korte maar bondige tijd samen. Dat verhaal heeft een staartje gekregen. Een ietwat pijnlijk staartje voor mij.
Er is geen jongen die zo’n indruk op mij heeft weten te maken als hij. En ondanks dat we maar een korte tijd samen hebben doorgebracht, is hij heel speciaal en belangrijk voor mij gebleven. Hem vergeten is lastig aangezien hij altijd een manier vindt om mijn gevoelens voor hem weer aan te wakkeren.
Nadat hij naar Australië was vertrokken, spraken we elkaar nog regelmatig. Hij belde mij op mijn verjaardag wat ik waardeerde en wat heel gezellig was. Het jaar leek mij niet snel genoeg voorbij te kunnen gaan, zo graag wilde ik hem weer zien.
Hij had me al gewaarschuwd dat het contact zou gaan verwateren. Logisch, we zouden een jaar van elkaar gescheiden zijn. Ondanks dat ik het wist, deed dat verwateren toch pijn. Maar ik wist dat ik er wel weer bovenop zou komen.
Hoe langer hij weg bleef, hoe sporadischer we contact hadden. Hij benadrukte in gesprekken weleens dat hij het leuk met mij had gehad en dat ik niet zomaar een willekeurig meisje voor hem was. Hierdoor voelde ik mij speciaal en vestigde ik mijn hoop op de dag dat hij terug zou komen. Wellicht konden we het dan samen proberen.
Toch wilde ik niet het meisje zijn dat een jaar op een jongen zou wachten. We hadden immers afgesproken dat ieder wel zijn eigen gang zou gaan. In de tussentijd heb ik gedatet en geprobeerd andere jongens een kans te geven. Helaas tevergeefs. Elke jongen met wie ik op date ging of die ik tegenkwam, bleef ik in mijn achterhoofd vergelijken met de jongen die niet in Nederland was. Ik maakte mijzelf gek, boos, maar vooral verdrietig.
Op een bepaald moment hadden we helemaal geen contact meer, tot er tijdens zijn reis iets gebeurde waardoor hij me miste. Hij nam contact op en vertelde dat dit voor hem echt een big deal was. Vervolgens zei hij dat hij het graag met mij wilde proberen zodra hij weer terug zou zijn in Nederland. Ik was door het dolle heen. Mijn romantische waanideeën zouden wellicht kunnen uitkomen.
Maar helaas blijven mijn waanideeën waarschijnlijk gewoon waanideeën. Meneer vertelde namelijk laatst dat hij nog een jaar aan zijn reis wil vastplakken. Natuurlijk ben ik niet de persoon die hem hiervan wil weerhouden. Ik wil dat hij van het reizen geniet nu het allemaal mogelijk is. Maar eerlijk is eerlijk: ik leefde toch wel een beetje toe naar de dag dat hij weer hier zou zijn, al was het maar om hem voor even te zien.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Als we er van uitgaan dat liefde oneindig is, kan ik benaderen dat 1/oneindig heel dicht bij of gelijk aan 0 is.
Dus 1 jaar wachten is letterlijk niks vergeleken met oneindige liefde.
Houd de moed hoog!
Janine, ik ben niet altijd fan geweest van je blogs en in een aantal vond ik je zelfs oppervlakkig. Maar hier laat je je van een wat gevoeligere kant zien en dat vind ik knap. Aangeven dat je gevoelens hebt voor iemand die net altijd buiten bereik is, is lastig.
Niemand kan je vertellen wat je moet doen in jouw situatie. Niet ik, niet andere comments, niet je vrienden, niet je familie, niemand. Wellicht weet je het zelf niet eens. Daarmee bedoel ik niet dat je niet weet wat je wilt, maar in zo’n situatie is het gewoon heel erg lastig om de juiste beslissing te maken. Ik denk dat de enige manier waarop je er achter komt of jullie samen een goed stel zouden zijn is als je daadwerkelijk samen bent. En wanneer en in welke vorm dat zou zijn kan ik je niet zeggen. De enige tip die ik je kan meegeven is dat je er met hem over kan praten, over alles wat je voelt. Het zou heel erg zonde zijn als je iets moois weggooit door een misverstand.
Ik ga eerlijk zijn, mijn vriendin woont in zo’n twee uur van me vandaan en ik ga nog vreemd. Een jaar? Hell no.
Hoi Janine,
Klinkt als “verliefd”. Dat geeft energie. wat wil je? Doe dat dan, je hebt er de energie voor. Wat wil je van hem? Zeg dat dan, dan kom je er achter wat hij wil. als je blijft wachten met het idee dat het misschien een waanidee zal blijven, kan ik je nu al zeggen dat het inderdaad een waanidee zal blijven. verliefdheid overkomt je, liefde is een werkwoord. Mijn vrouw en ik zijn ruim 34 jaar getrouwd, maar nog steeds verliefd. Dat kost wel energie, daar werken we voor. Maar daar krijg je dan ook heel veel voor terug. Dus als je denkt dat je niet alleen verliefd bent, maar echt van hem houd, ga er dan voor. De enige kans om er achter te komen of het echt is, is eerlijk zijn, en al jouw energie er in steken. Veel succes, in je verdere carrière nu je bent afgestudeerd, en vooral heel veel liefde!