Rosalie de Klerk is studieloopbaancoach en docent bij de associate degree ICT service management. Maar daarnaast doet ze nog veel meer, met als opvallendste nevenactiviteit: rechtbanktekenaar, nu nog op amateurbasis.

‘Ik heb in 1996 het grafisch lyceum gedaan, omdat ik het leuk vond om te tekenen. Door de opkomst van internet veranderde de wereld en heb ik ervoor gekozen om de IT in te gaan. Ik begon eerst een eigen bedrijf en daarna ben ik in het onderwijs terechtgekomen. Sinds een jaar werk ik voor de Hogeschool Rotterdam en hiervoor gaf ik informatica in het voortgezet onderwijs.

‘Mensen die tegenwoordig informatica studeren worden opgeleid voor de wereld van morgen – en dat is goed – maar niet voor de wereld van over tien jaar. Misschien moet ik dit niet zeggen, maar ik geloof niet dat er over tien jaar nog zoveel werk is voor programmeurs. Applicaties schrijven zichzelf tegen die tijd. Wat we dan nodig hebben, zijn mensen met ideeën, die input leveren en creatief zijn. Al vind ik overigens wel dat iedereen moet leren programmeren om in staat te zijn technische problemen op te lossen.

‘Vorige week was ik bij een congres van de Vereniging Hogescholen over de toekomst van het hoger onderwijs. Daar werd gezegd: het gaat niet om wat je wilt worden, maar wie je wilt zijn. Dat heeft me aan het denken gezet, ik vond het mooi. Omdat zoveel werk geautomatiseerd wordt, is het extra goed om na te denken over welke eigenschappen je belangrijk vindt, en hoe je als mens gezien wilt worden.

‘Als ik naar mezelf kijk dan wil ik vooral creatief zijn en blijven. Ik wil in mogelijkheden kunnen denken. Sommige mensen zien alleen maar beren op de weg, ik zie juist alleen mogelijkheden. Op het moment dat ik ga denken over wat er allemaal niet kan, gaat er iets mis in mijn leven.

‘Wat ik zelf wilde worden, heb ik eigenlijk ook nooit geweten. Ik vind veel dingen leuk en kan geen keuzes maken. Ik geef drie dagen in de week les, volg de master leren en innoveren, heb een eigen bedrijfje, teken graag en werk aan een rekenapp. Ik heb nu ook nog een puppy waar ik druk mee ben en natuurlijk mijn vrienden en gezin. Waarom zou ik dit allemaal niet doen? Een mensenleven telt gemiddeld zo’n tachtig jaar en daarin moet het allemaal gebeuren.

‘Tekenen vind ik toch wel het leukste van alles. Een jaar geleden heb ik de pen weer opgepakt en ben ik begonnen als rechtbanktekenaar onder de naam Schurkenschetser. Ik vond het een leuke naam, maar eenmaal in de rechtbank bedacht ik me dat natuurlijk niet iedereen daar een echte schurk is. Toen heb ik maar even een disclaimer op mijn website gezet. Toevallig zijn alle tekeningen die ik daarop heb geplaatst wel van veroordeelden trouwens.

‘Ik heb onder andere de Edese jihadiste getekend. Dat was een van mijn laatste tekeningen en ook echt een leuke zaak. Wat ik heel belangrijk vind aan een portret is dat het herkenbaar is, zonder dat het op een foto lijkt. Bij een rechtbanktekening gaat het mij er niet om of het goed lijkt, maar vooral of de sfeer goed overkomt.

‘Nu ben ik hoofdzakelijk aan het oefenen, maar ik zou er ooit ook wel geld mee willen verdienen. Al gaat dat nog niet zo makkelijk. Het rechtbanktekenaarswereldje is klein en vrij gesloten. Ik mailde een aantal beroepstekenaars voor advies, maar bijna niemand reageerde. Een vrouw uit Groningen die dat wel deed, vertelde aan de telefoon vooral over de plekken waar ik van haar niet mocht tekenen. Ze zijn denk ik bang voor concurrentie.

‘Bij Siegfried Woldhek van NRC heb ik nu een aantal keer een workshop gedaan. Hij is supergoed en maakt vooral sfeerimpressies in aquarel. Dat is echt prachtig. Hij heeft elke zaterdag een portret in de NRC staan. Ik zou het mooi vinden als ook mijn tekeningen in een krant als het Algemeen Dagblad of de NRC komen. Misschien gaat dat ooit wel lukken.

‘Alles is mogelijk als je het maar probeert. Hier op de muur (paviljoen, Museumpark, red.) staat het mooi omschreven: “Dreams don’t work unless you do.” Dat is ook echt zo. Je moet ervoor werken; het komt je niet aanwaaien. Als je je dromen wilt waarmaken dan moet je ze achternagaan en niet afwachten.’

Tekst en fotografie: Wietse Pottjewijd

Volg ons op Instagram