Blog Sterre: De finish is in zicht maar voelt onbereikbaar
Blog van SterreGepubliceerd: 1 week ago
| 
|
Daisy Hofman (34) is kerndocent bij de opleiding technische informatica. Ze schrijft over wat haar als docent aan het hart gaat en bezighoudt.
Het is bekend dat verschillende ‘world famous’ wetenschappers niet vies waren van wat geestverruimend snoepgoed.
Zo was Thomas Edison fan van Vin Mariani: wijn met cocabladeren. Timothy Leary experimenteerde met lsd en paddo’s. Paul Erdös deinsde niet terug voor amfetaminegebruik en Albert Einstein deed zich tegoed aan lsd en cocaïne. Allen beweerden dat drugs bijdroegen aan hun belangrijkste prestaties.
Dit is zeker geen propaganda voor drank- of drugsgebruik. In mijn omgeving zie ik dat drugs en alcohol vaak ingezet worden als vluchtmiddel uit een realiteit waar negatieve gevoelens en emoties overheersen.
Dat gezegd hebbende: Wat bracht drugs deze briljante mensen dan? Het verruimde hun geest en liet die afreizen naar onbekende dimensies. Denkpatronen werden doorbroken, buitengewone oplossingen ‘vielen in’ bij afwezigheid van de beperkingen van het denken. Het wordt vaak omschreven als rechtstreeks tappen uit de bron van creativiteit en inspiratie.
Nikola Tesla was een graag geziene gast bij de lokale slijterij. Maar daarnaast was meditatie een vast onderdeel van zijn werkwijze. Door visualisaties testte hij zijn machines en voorzag mogelijke problemen voordat die machine stoffelijke realiteit werd.
Terwijl ik dit schrijf, zit ik aan de voet van de hoogste vulkaan van Europa, op 3,5 kilometer boven de zeespiegel. Wanneer ik om me heen kijk, zie ik een strakblauwe lucht, rotsen en planten. Wolken drijven voorbij, niet boven me maar onder me, in een dal waar het leven verder raast. Ik voel hoe de zon op m’n huid brandt en onbekende zoete geuren van bloemen dringen m’n neus binnen. Vlinders lijken te dansen terwijl een blauwe hagedis langs m’n voeten schiet.
Dan is er oorverdovende stilte… Gevolgd door paniek. Gedachten en emoties overspoelen me. Werkelijk alles wordt uit de kast getrokken om de stilte te vullen. Tot m’n hoofd het opgeeft en zich overgeeft.
De drang om te handelen, iets op te lossen of in te grijpen is verdwenen. De gedachten en emoties zijn er nog, maar plots niet meer zo belangrijk. Ze blenden met de omgeving. Daar tussen die rotsen: ‘frustratie’. Naast de lila bloemen: ‘verdriet’. ‘Angst’ schiet voorbij op de rug van een hagedis. Tussen vlinders dansen de punten op m’n to-dolijst en bijbehorende verwijten waarom ik deze nog steeds niet heb opgepakt. Het is er allemaal en het is prima. Ik hoef niets.
Er is ruimte voor andere zaken. Voor nieuwe ideeën, inspiratie en voor andere inzichten over hoe met die gedachten en emoties om te gaan nu ik er afstand van heb genomen.
Die rust en ruimte. Dat is mijn ‘trip’.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
En wat heb jij gebruikt toen je dit aan het schrijven was?
Over Einstein wordt vanalles beweerd: jij noemt drugs, anderen dyslexie of beelddenken als bron van zijn creativiteit en genialiteit. Ik denk dat niemand echt met briljante ideeën komt op basis van drugsgebruik. Misschien lijken ze wel fantastisch wanneer je onder invloed bent, maar in nuchtere staat blijkt dat toch niet zo te zijn. Jammer dat dit wel als suggestieve titel van deze post gekozen is.
Als tegenwicht wil ik onderstaande brief van Einstein aan zijn dochter voorstellen. Sluit ook beter aan bij het eind van jouw post 🙂
In the late 1980s, Lieserl, the daughter of the famous genius, donated 1,400 letters, written by Einstein, to the Hebrew University, with orders not to publish their contents until two decades after his death. This is one of them, for Lieserl Einstein.
“When I proposed the theory of relativity, very few understood me, and what I will reveal now to transmit to mankind will also collide with the
misunderstanding and prejudice in the world.
I ask you to guard the letters as long as necessary, years, decades, until society is advanced enough to accept what I will explain below. There is an extremely powerful force that, so far, science has not found a formal explanation to. It is a force that includes and governs all others, and is even behind any phenomenon operating in the universe and has not yet been identified by us. This universal force is LOVE.
When scientists looked for a unified theory of the universe they forgot the most powerful unseen force. Love is Light, that enlightens those who give and receive it. Love is gravity, because it makes some people feel attracted to others. Love is power, because it multiplies the best we have, and allows humanity not to be extinguished in their blind selfishness.
Love unfolds and reveals. For love we live and die. Love is God and God is Love. This force explains everything and gives meaning to life. This is the variable that we have ignored for too long, maybe because we are afraid of love because it is the only energy in the universe that man has not learned to drive at will.
To give visibility to love, I made a simple substitution in my most famous equation. If instead of E = mc2, we accept that the energy to heal the world can be obtained through love multiplied by the speed of light squared, we arrive at the conclusion that love is the most powerful force there is, because it has no limits. After the failure of humanity in the use and control of the other forces of the universe that have turned against us, it is urgent that we nourish ourselves with another kind of energy…
If we want our species to survive, if we are to find meaning in life, if we want to save the world and every sentient being that inhabits it, love is the one and only answer. Perhaps we are not yet ready to make a bomb of love, a device powerful enough to entirely destroy the hate, selfishness and greed that devastate the planet.
However, each individual carries within them a small but powerful generator of love whose energy is waiting to be released.
When we learn to give and receive this universal energy, dear Lieserl, we will have affirmed that love conquers all, is able to transcend everything and anything, because love is the quintessence of life.
I deeply regret not having been able to express what is in my heart, which has quietly beaten for you all my life. Maybe it’s too late to apologize, but as time is relative, I need to tell you that I love you and thanks to you I have reached the ultimate answer!”
Your father,
Albert Einstein
@Marielle
Uiteraard een erg mooie en inspirerende tekst, echter bestaat er hierover een controverse (niet in de laatste plaatse dat Lieserl Einstein in 1903 is overleden aan roodvonk). Daarnaast heerst er veel twijfel over de echtheid van de brief, daar deze veel afwijkt van de toon die normaal wordt toegepast door Albert Einstein (verschillende bronnen, snel te vinden via Google).
Desalniettemin (om on topic te blijven) een mooie tekst die naar mijn mening ook een goede weergave geeft dat je innerlijke kracht en motivatie niet zozeer gestimuleerd hoeft te worden door drugs. Wat volgens mij ook enigszins jouw boodschap is 🙂
Yup, die brief van Albert Einstein aan zijn dochter is nep.
Het lot van ‘Lieserl’ (echte naam onbekend) is niet zeker: waarschijnlijk is ze overleden op 1-jarige leeftijd (zie post Dirk), maar ze kan ook afgestaan zijn ter adoptie. Maar decennia later brieven afstaan aan een universiteit, dat heeft ze zeker niet gedaan.
Het bestaan van ‘Lieserl’ is überhaupt pas bekend sinds 1987, toen correspondentie tussen Albert en zijn eerste vrouw Mileva Marić werd ontdekt waaruit bleek dat ze een dochter hadden gekregen. Maar hoe het met haar is afgelopen, is dus niet duidelijk.
@Dirk