Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 6 days ago
Ik word soms zo moe van mezelf. Dan is er iets wat ik leuk vind om te doen, iets wat plezier en ontspanning geeft, en dan wil ik daar weer de beste in worden.
Het is dat stemmetje dat je de innerlijke criticaster kunt noemen. ‘He, gast! Leuk hoor, die schrijverij van je, maar wordt dat wel een beetje gelezen dan? Anders zit je natuurlijk wel je tijd te verdoen. En wanneer komt er een keer boek ofzo?!’
Ik troost mijzelf met het feit dat ik by far niet de enige ben met dit ‘je kunt alles bereiken als je maar je best doet-syndroom’. En misschien is het zelfs waar, maar moet je het daarom ook altijd maar willen?
Op mijn laatste blog kreeg ik veel reacties. Dat is natuurlijk hartstikke leuk – blijk je het inderdaad niet voor niets te doen – maar je krijgt ook reacties als: ‘Moet je méér mee doen!’, of: ‘Wanneer verschijnt je eerste bundel?’ En dan gebeurt het! Het is strelend en leuk om te horen, je wilt de ander en jezelf niet teleurstellen en daarom begin je jezelf te vertellen dat je dit naar een hoger plan moet tillen.
Zo is het ook gekomen dat tegenwoordig half Nederland de marathon van Rotterdam loopt. Zijn allemaal een keer begonnen met hardlopen, zetten een best leuke tijd neer op een trainingsrondje van 8 kilometer, gooiden dat op Facebook en daar waren ze: hartjes, likes, aanmoedigingen, trotse tot tranen toe geroerde moeders en oma’s. ‘Ga door! Je kunt het! Doe het voor ons!’ En in je hoofd zie je jezelf al in slow motion, onder hysterisch gejuich van het publiek, de laatste meters rennen naar de finish.
Maar stel dat er niemand staat te kijken bij die marathon. Dat je nergens je eindtijd kunt posten. Dat je het enkel moet hebben van de voldoening van de prestatie zelf. Zou je het dan nog steeds doen? Ik beloof je één ding: neem afscheid van alle dingen die je niet echt vanuit je eigen waarden en belangstelling doet, en je houdt heel veel tijd over.
Die criticaster, die we feitelijk allemaal hebben, wordt enkel gedreven door angst. De angst om niet te voldoen aan de eisen en verwachtingen van jezelf en/of anderen. En de angst om buiten de groep te vallen. Hij praat je schuld en schaamte aan. Als dit, dan dat. Je kunt er de ‘gezonde volwassene’ in jou tegenover zetten. Die heeft enkel jouw welzijn voor ogen. Die zal je zeggen: ‘Doe wat jou energie geeft, wat je inspireert en ontwikkel wat voor jou werkelijk belangrijk is.’
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top