Blog Sterre: De finish is in zicht maar voelt onbereikbaar
Blog van SterreGepubliceerd: 14 hours ago
| 
|
Seema (20) is vierdejaarsstudent verpleegkunde en zat een tijdje thuis met corona. Ze schrijft hier over haar ervaringen in de zorg in crisistijd.
Een werkloze verpleegkundige, waar zie je die nog in tijden van crisis? Oké, eigenlijk loop ik gewoon mijn afstudeerstage in een verpleeghuis, maar omdat ik nu zelf corona heb zit ik voorlopig thuis. Daarom ben ik begonnen met een blog voor Profielen over mijn ervaringen.
Eerst in het ziekenhuis, waar ik eind maart onze allereerste patiënt de corona-afdeling opreed, toen in een verpleeghuis, waar ik ook al binnen een paar dagen met coronapatiënten in aanraking kwam. Letterlijk, misschien?
Afgelopen maandagochtend heb ik te horen gekregen dat ik besmet ben. Het moest een keer gebeuren, maar ik schrok er toch van. Het ging een beetje zoals in de film. Ik, thuis, aan de telefoon, na een gemiste oproep, eerst een uur zenuwachtig in de wacht, dus ik dacht: ik ben negatief, want wie laat nou een coronapatiënt een uur wachten en trouwens, ze hadden me vast eerder gebeld als ik positief was geweest en toen zei een mevrouw: ‘bent u die en die’? ‘Ja, dat ben ik.’ ‘U bent positief getest’, zei ze toen. Weet u zeker dat u de juiste persoon aan de lijn hebt, vroeg ik, vanwege de shock denk ik, en toen noemde ze mijn geboortedatum en zei ik ‘ja’, en toen moest ik huilen.
Ik moet eerlijk zijn: ik huil best makkelijk. Ik heb op mijn nieuwe stageplek in het verpleeghuis ook al een keer twee tranen gelaten en tijdens mijn vorige gruwelstage in het ziekenhuis vloeiden de tranen in overvloed. Daar sprak ik op een gegeven moment met mezelf af dat ik alleen nog maar thuis mocht huilen. Niet dat ik zo’n huilebalk ben. Mijn vrienden herkenden me helemaal niet toen ik nog in het ziekenhuis stage liep. Eerst was ik constant verdrietig en daarna lusteloos. Alleen al daarom ben ik blij dat ik drie weken geleden kon overstappen naar het verpleeghuis.
In het verpleeghuis doet iedereen er de hele dag alles aan om geen corona te krijgen of door te geven. En dan heb je het uiteindelijk toch. Dat was de reden dat ik afgelopen maandag zo schrok, denk ik. Die eerste schok is nu wel voorbij. Ook de vragen of ik mijn handen wel genoeg gewassen heb of het virus heb doorgegeven aan cliënten, en de bijbehorende schuldgevoelens, beginnen langzaam weg te ebben.
De komende tijd heb ik niet veel te doen. Totdat alle klachten voorbij zijn (en dat is inclusief het ‘niet lekker in je vel zitten’, zei de meneer van de GGD die maandagmiddag belde om mijn contacten na te trekken) blijf ik thuis. En tot die tijd, en misschien wel daarna, doe ik hier verslag van mijn ervaringen met corona. Dat is niet alleen maar kommer en kwel hoor beloof ik je, maar helemaal niet-therapeutisch is het ook niet.
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief. De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Heftig Seema! Ik hoop dat je je snel beter voelt en ben benieuwd naar je volgende blogs.
Wat goed dat je hierover schrijft schat! ❤️ Powerwijf dat je bent, mooi dat je je ervaring deelt en get well soon lieverd
sterkte
Yaaaas! That’s my bestfriend!
Deze is echt gek man wel strijdersysteem dat je nu nog steeds verplegen en kunde enzo doet respect
Beterschap! Ik hoop dat je zonder al te veel klachten er doorheen komt.
Zoooo mooi geschreven gurl <3 xoxoxooxo
Seem, wat heftig om dit te lezen..
Hopelijk kom je er snel weer bovenop en zit corona het afstuderen verder niet in de weg!
Liefs,
Nathalie
Respect voor het prachtig schrijven over je tranendal, ik hoop dat je dal droger wordt en je je persoonlijke corona snel achter je kan laten. Liefs!!!!
We staan voor je klaaren zeg nou maar wat je wilt eten??
Hee Seema! Beterschap.
Ik doe nu mijn 3e jaars hbo-v stage. Nadat er vorige week corona is uitgebroken in het verpleeghuis waar ik stage loop en de hele afdeling nu besmet is, zit ik nu ook thuis met klachten. Het was een erg gedoe met beschermingsmiddelen en ik heb contact gehad met een aantal besmette bewoners. Ik heb er geen spijt van en ben blij dat ik wat heb kunnen beteken, maar het voelt wel een beetje dubbel allemaal. Ik zou getest worden maar ik heb gister uiteindelijk te horen gekregen dat mijn instelling stagiaires niet test omdat er te veel aanvragen zijn. Eigenlijk heel stom omdat stagiaires net zo goed in contact zijn met bewoners en als volwaardig personeel gerekend moeten worden!! Heel vervelend om nu in die onzekerheid te leven of ik het nou wel of niet gehad heb…
Erg lastig deze situatie en het is fijn om iets herkenbaars te lezen! Succes de komende weken en ik ga zeker je blogs lezen.
Heee Seema,
Heel mooi geschreven. Na een heftige stage met ook heel veel tranen in het ziekenhuis loop ik nu ook stage in een verpleeghuis. Er is hier sinds anderhalve week ook corona en ik ben zonder bescherming met veel bewoners in contact geweest. Ik zit nu ook een week thuis met klachten. Dinsdag zou ik getest worden maar helaas hebben ze ergens toch besloten stagiaires niet te testen omdat het te druk is, heel erg rot. Stagiaires zijn net zo goed personeel en we zijn straks ook weer in contact met bewoners. Het lijkt me erg fijn om te weten of ik het gehad heb of niet.
Het is niet makkelijk om nu als HBO-v’er stage te lopen!! Ik ben wel heel blij dat we niet thuis hoeven te zitten en we wat kunnen betekenen!
Veel beterschap, succes met je stage en ik zal zeker je blogs lezen, fijn om wat herkenbaarheid te lezen 🙂
Hoi Seema!
Mooi geschreven, je bent een echte strijder.
Ik ga volgende week weer in de zorg weken na dat ik twee jaar geleden gestopt ben met mijn verpleegkunde opleiding en mijn bijbaan in de zorg en ik maak me erg zorgen over het tekort aan beschermingsmiddelen.
Fijn dat je schrijft over je ervaring, kan niet wachten tot je volgende blog!
Veel beterschap!
Halo seema
Ik vind het een logische reactie hoor dat je huilt als je te horen krijg dat je besmet ben.
Hopelijk heb je geen ernstige klachten en loop je afstudeerd stage niet teveel vertraging
Veel beterschap en sterkte
Heftig om te lezen allemaal. Ik zag de stickers op de rochussestraat en vroeg me al af hoe het jullie zou vergaan.
Het is niet ok dat jullie anders behandeld worden.
Ik hoop dat jullie er snel weer bovenop zijn en dank voor jullie inzet.
groetjes vanaf de KZ
Are you for real????
The corona virus must’ve been tripping for getting inside a girl like you!!
No surprise that you beat the ish* out of it, that’s my girl!
I’m Happy for you that you switch from the IZH to a nursing home.
Keep doing what you do best: being yourself!
Love, Emdy
Hi Seem, mooi geschreven, ben super trots op hoe je dit allemaal doet! Heel veel sterkte en beterschap. Dan maar Shabu aan huis Can’t wait for the next blogs! X
Seema,
Wat mooi om te zien dat je het schrijven hier gebruikt om je ervaring te delen en de corona de baas te blijven. Heel knap en sterk! Ook ik kijk uit naar je volgende blog.
Veel sterkte!
Groetjes Merel
Er is testcapaciteit genoeg, alleen kosten die testen de werkgever geld! Mijn vrouw werkt in een verpleeghuis in de zorg.Ze kon zich, via de GGD en werkgever laten testen bij het Feyenoord stadion. Ze hadden daar 0,0 wachtrijen of wachttijden. Zij is besmet, dus ons hele gezin ook. Gelukkig een mild verloop. Dankzij het paasweekend en het kunnen thuiswerken heb ik mij niet ziek hoeven melden. Je kunt je huis niet meer uit en een ommetje lopen voelt als een marathon. Gelukkig wisten we dit risico, dus hebben we 0,0 afspraken gemaakt met familie en vrienden. De eenzaamheid neemt wel toe nu. Dit is week 2. Bijna klachtenvrij, alleen verkouden geworden. Ik wens je sterkte en hoopt dat je snel geneest.
Er is in mijn ogen te weinig aandacht voor partners van zorgpersoneel die in de risicogroep zitten. Moet je je voorstellen dat je een partner hebt met een longaandoening of hartklachten en je werkt zelf in de zorg met Coronapatiënten…
Beterschap Joeri!
Hoi Seema, mooi geschreven maar wel heel erg balen dat je nu ziek bent. Hoop dat het meevalt en kijk uit naar je volgende blog.