Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 5 days ago
Wat mis ik ze. Mijn collega’s en de studenten. Ja oké, ik zie ze en spreek ze in Teams op mijn laptop. Maar het is by far niet hetzelfde. Het zit in al die kleine dingetjes die ik normaal voor lief neem, maar waarvan ik nu weet dat ze bijzonder zijn.
Het begint bij het binnenkomen al. Sandra, Kim of Patrick van de receptie die me in hun onvervalste Rotterdams welkom heten. Lian en haar dagelijkse dansje als ze me ’s ochtends groet, het geluid van de gehaaste hakken van Karlijn die net op tijd is, Evelien en haar oprechte warme interesse, en Eduard die altijd weer zo enthousiast als een kind een nieuw weetje vertelt. Het is allemaal onderdeel van mijn routine. Van weten dat alles goed is. Of dat het anders snel weer goedkomt.
We hebben tussen de bedrijven door veel gesprekken en lol met elkaar. En dat is superbelangrijk bij het werk dat we doen. We horen zoveel heftige dingen, zien zoveel grote en kleine pijn, problemen, stress en verdriet. Dat moet ook weer uit je systeem. En weinig dat zo goed werkt als praten en lachen. We zijn op elkaar ingespeeld en weten precies welke voorzetjes we elkaar kunnen geven om tot grote hoogten te komen. Dan zijn we als team echt in flow en dat is een te gek gevoel. Dat gun ik ieder team.
‘Hallo meneer, ik heb een afspraak met u, maar ik ben een beetje vroeg.’ De verwachtingvolle student in de deuropening. Die hoopvolle handdruk en het grijpen naar de tissues vergezeld van een: ‘Oh shit, en ik wilde niet gaan huilen!’ Of de student die – eenmaal veilig en vertrouwd – een vraag durft te stellen over de foto’s die in mijn kamer staan. Niets kan dat werkelijke contact vervangen.
Bereid je vast voor: het onderwijs zal hierna nooit meer hetzelfde zijn. We doen in no time enorm veel nieuwe ervaringen op die – ook voor de toekomst – bijdragen aan flexibilisering van het onderwijs en het oplossen van het eeuwige tekort aan ruimte. Teruggaan naar het oude is ondenkbaar. ‘A mind stretched by new experiences can never go back to it’s old dimensions.’
Maar collega’s en studenten: blijven jullie alsjeblieft zoals je bent. Doe straks in het post-coronatijdperk weer gewoon wat je altijd al deed. Er verandert al zo veel, zo snel.
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top