Te vaak hoor ik dat ik ‘binnenkort uit huis ga’. Het is maar een grapje, maar ondertussen voelt het steeds meer als een duw naar de deur.
Oké, ik ben inderdaad al 22, maar ik zit goed waar ik nu zit. En nee, dat is niet omdat hier de was voor mij gedaan wordt of dat het eten altijd klaarstaat. Dat laatste regel ik al zelf. Voor mij is de stap om op mezelf te gaan wonen gewoon nog te groot – ik wil niet weg waar ik zit, ik voel me veilig waar ik nu ben. Herken je dit? Dan heb je misschien iets aan mijn tips.
Omdat het me niet lekker zat, elke keer die vraag wanneer ik uit huis zou gaan, werd het tijd voor een gesprek met mijn moeder. En in dat gesprek kwamen we tot de conclusie dat er meer opties zijn dan óf helemaal zelfstandig worden óf helemaal verzorgd thuis blijven wonen: de limbo-oplossing. Wij kwamen op deze twee opties uit.
1. Kostgeld
Hoe ouderwets klinkt dat? Toen mijn moeder dit idee opperde, heb ik haar toegelachen. Kostgeld? Dat is iets van ver voor mijn tijd, misschien zelfs wel uit de tijd van mijn oma! Toch is het best logisch. Het heeft wat weg van op kamers gaan, alleen in dit geval betaal voor je kamer in je ouderlijk huis. Waar alsnog de was gedaan wordt, maar nu draag je je steentje bij. Een goede stap op weg naar meer onafhankelijkheid.
2. Meer meehelpen in het huishouden
Omdat ik kostgeld betalen best een gek idee vond, gaf mijn moeder me nog een optie: als ik een keer per maand een schoonmaakhulp betaalde en de rest van de tijd zelf de badkamer bij zou houden, vond zij dat ook een goede eerste stap. Maar juist het idee dat ik geld aan hulp moest uitgeven, zette me ertoe aan om zelf meer uit te voeren in en rondom het huis. Ik vouw nu bijvoorbeeld de was op en ik pak vaker de stofzuiger om het hele huis te doen – in plaats van alleen mijn eigen slaapkamer.
Zo maakt mijn moeder me, ondanks dat ik nog thuis woon, toch een beetje zelfstandiger. Ja, het zelfstandige leven op kamers trekt ook wel aan me, maar thuis kunnen blijven, waar ik alles en iedereen om me heen heb, weegt zwaarder.
Misschien helpt het jou, als je ook steeds moet aanhoren dat je ‘binnenkort op kamers gaat’. Praat met je ouders, en kom met een goed plan, waaruit blijkt dat het je niet gaat om ‘lekker lui alles voor je te laten doen’. Dat je echt wel zelfstandiger wilt worden, maar niet meteen in een keer. Soms helpt het springen in het diepe, soms ook niet. En dan is limbo is een perfecte optie.
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top