Blog Sterre: De finish is in zicht maar voelt onbereikbaar
Blog van SterreGepubliceerd: 17 hours ago
| 
|
Nikky is begin 2021 gestopt met haar opleiding medische hulpverlening. Zij schrijft over de overstap naar een andere studie en haar (studenten)leven.
Fles wijn, kopje thee, zak chips. Er is niets leuker dan gezellig een avondje met vrienden aan een grote tafel zitten en het leven bespreken. Ik hoor de twijfels over hun masterkeuzes en banenzoektocht aan terwijl ik een beetje blij ben dat ik me door mijn studieomweg daar nog niet zo druk om hoef te maken.
Op een gegeven moment ging het over het huishouden. Daar zaten we als een groepje volwassenen over volwassen onderwerpen te praten. Althans, dat dachten we. We vielen door de mand toen we erachter kwamen dat de meeste van ons niet wisten dat het filter van de vaatwasser schoongemaakt moest worden. Hadden we de wijn en de thee al die tijd uit vieze glazen gedronken? Onze volwassen bubbel spatte uiteen.
Ik moet sindsdien steeds vaker denken aan mijn moeder, die wel al supervolwassen was toen ze zo oud was als ik. Mijn moeder werd toen ze drieëntwintig was (gepland) zwanger van mijn zus. En met haar dikke buik trouwde zo ook nog met mijn vader. Mijn vader had het juist toen hij drieëntwintig was nog even met haar uitgemaakt omdat hij het te serieus vond worden. Beetje kinderachtig.
En ik? Ik hang er tussenin. Ik woon wel heel volwassen samen met mijn vriend, maar onze dagen zijn gevuld met het kijken van Avatar: the last airbender en, heel kinderachtig, het lachen als een van ons een scheet laat.
Maar wanneer begint dat volwassen worden dan precies? Mijn moeder was klaar met studeren en had een baan en een huis toen ze mijn leeftijd had. Krijg ik het gevoel van volwassen zijn als ik een fulltime baan vind? Komt er een dag dat ik vrijwillig de luxaflex ga schoonmaken en weet ik dan dat ik klaar ben voor trouwen en kinderen?
Eigenlijk wil ik voorlopig helemaal niet volwassen zijn. Laat me maar pas wassen als ik geen schone sokken meer heb. Laat me maar Disneyfilms kijken in plaats van dweilen. Ik heb mijn hele leven nog om alles goed te doen.
En laten we eerlijk zijn, het moment dat je kokend water in een theemok gooit wordt hij vanzelf schoon toch?
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Ik moest echt ff nadenken over de zin: “Mijn moeder werd toen ze drieëntwintig was (gepland) zwanger van mijn zus”. haha, maar goed, snap ‘m :).
Sommige mensen worden nooit volwassen, dus maak je niet druk! We worden wel allemaal oud. Ik mis dat er geen He-Man meer op tv is. Want ik heb echt wel “the power” :-D. En dan raak ik helemaal van het padje af omdat de studenten van nu niet weten wat dat is. Of wat een Atari is. Dat is echt wel basiskennis. Magic the Gathering wordt toch nog wel gespeeld? Of is dat ook voorbij? En nu hier een kleine door de kamer rond rent, ga ik gestructureerder met het leven om en word ik opeens pappa genoemd. Is dat volwassen zijn? Ik weet het niet. Ik kan intens genieten van maffe afleveringen van Spongebob en films over Kung Fu panda. Ik laat niemand dat kind in mij afpakken. Daar zit mijn passie, creativiteit, doorzettingsvermogen en ook naïviteit en onbezonnenheid. Zonder die dingen zou ik volwassen van een brug afspringen. Geniet van het leven, je hebt er maar 1.
Volwassen worden is een proces, niet een momentopname. Er is een leeftijdsgrens bepaald voor legale en economische doeleinden maar je zal de rest van je leven nieuwe ervaringen blijven opdoen die bij zullen dragen aan je ontwikkeling en groei.
Ironisch genoeg, aangezien je pas veel verantwoordelijkheden zelf pas echt moet gaan dragen als je voor de wet volwassen bent, zijn het juist deze nieuwe verantwoordelijkheden die aanvankelijk zullen helpen met voortgang maken in het volwassener worden. Je bent op je 18e niet volwassen in de zin van volgroeid, slechts oud genoeg geacht om aansprakelijk te zijn en te leren deze verantwoordelijkheid te dragen.
Moet je lachen om een scheet, so what. Vermaak je je met Avatar: the last Airbender of He-man op TV, waarom niet? Speel Magic, speel met je spelcomputer. “Volwassen zijn” heeft voor mij niets te maken met wat je gevoel voor humor is of hoe je je vrije tijd invult. Niemand heeft het recht te bepalen wat je leuk moet vinden. Mensen die acties als “kinderachtig” bestempelen hebben mijnsinziens een ongezonde obsessie met de erkenning voor hun eigen keuzes, waarbij in plaats zichzelf deze erkenning te geven, ze eisen dat hun omgeving deze keuzes valideert door conformiteit.
Het belangrijke is je eigen keuzes begrijpen en de verantwoordelijkheden voor de consequenties van die keuzes dragen, waarmee je jezelf erkent als individu in een sociale omgeving. “Volwassen zijn” is in die context de doorlopende zoektocht naar balans tussen je wensen en je verantwoordelijkheden. Succes!