Het is een rustige vrijdagavond in de kroeg. Aan de bar zit een jongen met een kop vol krullen aan een Bacardi-cola te nippen. Hij heeft net een week eerder te horen gekregen dat hij geslaagd is voor de havo, en geniet van de zomervakantie.

Plots zwaait de deur van de kroeg open. Een volwassen man staat in de deuropening. Hij heeft een baard waar de tiener ontzettend jaloers op is. De man gaat ook aan de bar zitten. Hij bestelt een biertje.

‘Zieke baard man!’, zegt de tiener. ‘Hij’s echt, like, amazeb-’. De man onderbreekt hem: ‘Zeg alsjeblieft nooit meer amazeballs, we klinken ontzettend dom als we dat zeggen.’

‘We?’, vraagt de tiener, ‘wat bedoel je, “we”?’ De man keert zich naar de verbaasde jongen. ‘Ik ben jou, alleen dan een jaar of negen later.’ ‘No fucking way!’ Schreeuwt de jongen, ‘Fucking Amazeb– Bizar!’ Hij draait zich naar zijn oudere versie, die ondertussen al de halve fles bier heeft leeggedronken. ‘Dus, ik-maar-ouder, hoe is het om pedagoog te zijn?’

‘Geen idee, we zijn geen pedagoog geworden. Jij moet er nog achterkomen dat wij niet gemaakt zijn voor dat soort werk. Je probeert het een jaar of twee en dan probeer je pedagogische wetenschappen, maar je blijkt niet gedisciplineerd genoeg om helemaal zelfstandig te studeren. Dat je op dat moment net uit een slechte relatie bent gestapt helpt ook niet, eerlijk gezegd.’

‘Uhm … okay’, peinst de tiener, ‘maar je bent onderhand wel klaar met studeren … toch?’ De man buldert van het lachen: ‘Nee, maar we hoeven nog maar een jaartje en dan …’ ‘EEN JAAR!?’, schreeuwt de tiener, ‘maar je bent like, dertig ofzo! Hoe kun je zo mislukt zijn?’

‘Zesentwintig, om precies te zijn. En ik weet dat jij nu denkt dat als je op je 22e nog geen bachelor hebt dat je een mislukking bent maar dat is echt niet zo. We hebben werk, we studeren nog, we hebben nu een gelukkige relatie en gaan binnenkort samenwonen. Best aardig voor een “mislukt” leven, al zeg ik het zelf.’

Er valt een ongemakkelijke stilte.

‘Kijk’, zegt de man, die zijn lege flesje terug op de bar zet, ‘het komt hierop neer: Als ik jou iets had kunnen meegeven voordat alles begon, dan was het dat het oké is om af te wijken van de norm. Je kunt heel veel gave dingen doen en bereiken die je niet kunt aflezen van een diploma en uiteindelijk vormen die ervaringen je veel meer dan een stuk papier.’

De jongen speelt ongemakkelijk met het rietje in zijn glas. ‘Denken we dat echt?’, vraagt hij uiteindelijk. ‘Oh ja, je gaat eerst naar therapie moeten en het daadwerkelijk meemaken, maar we gaan het echt geloven.’

‘Ik heb geen therapie nodig.’

‘Oh, jij hebt zeker therapie nodig.’

De man staat op van zijn kruk, legt wat kleingeld op de bar en geeft de jongen een stevige schouderklop. ‘Heb je nog advies voor mij, wijze ik?’, vraagt de jongen.

De man kijkt even bedenkelijk, maar komt dan met een antwoord.

‘Kap met World of Warcraft spelen.’

Volg ons op Instagram