Jermaine Schweig is tweedejaars verpleegkunde en doet samen met zijn vriendin wandelend mee aan Alpe d’HuZes om geld in te zamelen voor kankeronderzoek. ‘Ondanks dat er niet veel is wat je kunt doen, geeft ons dit toch wel een nuttig gevoel.’

‘Mijn vriendin studeert net als ik verpleegkunde, zij doet dat bij Fontys in Tilburg. We hebben elkaar twee jaar geleden via online daten ontmoet. Ik dacht altijd dat ik iemand zou vinden aan de bar maar vanwege corona ging dat niet. Na twee dates werd het eigenlijk al wel serieus. De tweede date was op Valentijnsdag, ik had een teddybeer meegenomen en zij toevallig ook; dan weet je dat het wel goed zit. En de avondklok was een goed excuus om ook al snel bij elkaar te blijven slapen haha.  

‘Mijn zwager kreeg op zijn negentiende verjaardag te horen dat hij leukemie heeft.’

‘We zijn heel blij met elkaar, al was het afgelopen jaar wel heel intens. Mijn zwager kreeg op zijn negentiende verjaardag te horen dat hij leukemie heeft. De tijd die volgde was heel onzeker. Soms zijn er momenten dat het echt goed met hem gaat, en dan ineens kan het weer omslaan. Gelukkig is het wel te bestrijden, maar het is wel heel eng en de behandelingen zijn zwaar. Momenteel gaat het weer niet zo goed; de leukemie is weer actief en hij zit weer voor de derde keer zwaar aan de chemo.

‘Mijn zwager is een maand jonger dan ik en we hebben goede band. Ik zie hem als het broertje dat ik nooit heb gehad. Hij deed een technische opleiding en werkte bij de Action, maar dat staat allemaal op pauze. Nu zit hij vooral thuis. Als hij chemo krijgt dan moet hij een week opgenomen worden in het ziekenhuis. Daarna mag hij naar huis en krijgt hij de medicatie via een cassette, vervolgens heeft hij een paar weken rust en daarna begint opnieuw de chemo.

‘Ik zie hem als het broertje dat ik nooit heb gehad.’

‘Je wil heel graag wat kunnen doen, daarom gaan we samen twee keer de Alpe d’Huez beklimmen om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. Ons team heet Berg Op, want het gevecht tegen kanker is altijd bergop. Ondanks dat er niet veel is wat je kunt doen, geeft ons dit toch wel een nuttig gevoel. We hebben nu twaalfhonderd euro opgehaald. Er doen meer teams namens mijn zwager mee, en voor elk team is het streefbedrag 5.000 euro. Op 1 juli gaan we lopen en er kan gedoneerd worden tot en met september.

‘We zijn afgelopen februari begonnen met sporten, ook omdat we nu extra beseffen dat we goed voor ons lichaam moeten zorgen. Als een naaste zo ziek wordt dan ga je ook wel anders over het leven denken. Toen we bijvoorbeeld met z’n tweeën op vakantie waren wilden we gewoon lekker zoveel mogelijk plezier hebben, en niet zo erg op het geld letten bij alles wat we deden. Ik merk ook dat ik meer motivatie heb om beter mijn best te doen en serieuzer te werken.

‘Als een naaste zo ziek wordt dan ga je ook wel anders over het leven denken.’

‘Normaal sta je zelf bij het bed, en nu zit je ernaast te kijken wat de verpleegkundige aan het doen is. Dan ga je toch wel met het gevoel naar school dat het echt wel heel erg dankbaar werk is wat ik later ga doen. Mijn vriendin lukt het gelukkig wel om door te gaan met haar studie, ze doet het hartstikke goed en is echt niet te stoppen. Ik denk dat ze ook wel wat afleiding vindt in het leren en haar stage. Ze probeert er te zijn voor haar familie, voor mij is het belangrijkst zo goed mogelijk te proberen om er weer voor haar te zijn.’

Tekst en foto: Wietse Pottjewijd

Volg ons op Instagram