Blog Sterre: De finish is in zicht maar voelt onbereikbaar
Blog van SterreGepubliceerd: 19 hours ago
| 
|
Afke Tangenbergh is hogeschooldocent bij de flexibele deeltijdopleiding van verpleegkunde. Houdt zich bezig met de compassievolle hogeschool en inclusiviteit. Blogt over taboes en rafelranden, bloed, zweet en tranen.
Foto: Paul van der Blom
Als op school de dames-wc’s bezet zijn, loop ik gewoon de heren-wc in. Simpel toch? Ik stoor me niet aan een plassende man bij een urinoir. Ik vind het sowieso vreemd en ouderwets dat er nog steeds mannen- én vrouwen-wc’s zijn. Dat heb je thuis toch ook niet?
Ik bedoel, als vrouw heb je véél minder mogelijkheden om ergens te plassen dan als man. Piesen in de bosjes, aan de rand van de parkeerplaats of een vrouw die tegen een boom of een muurtje watert is toch bijna een anomalie. Niet dat we dat nooit doen (want je kán soms niet anders dan wildplassen), maar zonder het voordeel waarmee mannen dat fysiek én gesocialiseerd kunnen, gaat dat bij ons maximaal onopvallend.
Dus vanwege de achterstand in plasperspectieven vind ik dat wij vrouwen onszelf best een extra recht mogen toe-eigenen: op de mannen-wc gaan. Geen probleem toch, heren?
Het is overigens wel oncomfortabel dat er in de mannen-wc geen plankje is om even je lippenstift op te leggen. Soms niet eens een spiegel om te checken of er niets tussen je tanden zit na de lunch. Sowieso hebben veel wc’s op de hogeschool geen volwaardige muren maar waaibomenhouten schotjes tussen de hokjes, waardoor je elke scheet hoort.
Kunnen we het nou niet gewoon voor iedereen wat gerieflijker maken met een inclusieve plee, met muren van plafond tot grond voor privacy voor iedereen, dus weg met die pisbakken-onzin, een extra plankje, spiegel, een prullenbakje en een haakje voor je tas? Oh ja en een douche, nu ik toch bezig ben.
Overigens zie ik nooit mannen die even de vrouwen-wc in huppelen om daar hun plasje te doen. Want zo simpel als ik het nu schets, is het natuurlijk niet. Ik denk dat vrouwen ook moeten wennen om hun domein te moeten delen. Vrouwen vinden het desgevraagd ook wel prettig om ‘zich even terug te kunnen trekken’ op hun eigen plee. Al was het alleen maar om even hardop te klagen ‘dat ze doorgelekt zijn’, hun tassen leeg te gooien op zoek naar de laatste tampon en ‘even lekker te roddelen’. Not all women, oké.
En aan de andere kant: misschien vinden mannen en jongens het wel heel vervelend als er vrouwen en meisjes langslopen in hun sanitaire territorium, net als ze staan af te schudden na het plassen. Of dat ze überhaupt op moment X samen in één ruimte zijn. Of voelt het als docent wellicht vreemd of ongemakkelijk om hoi te zeggen tegen een studente, bij het dichtritsen van je broek.
Blijkbaar is een wc meer dan alleen een plaats om je grote of kleine boodschap te doen. En wellicht moet ik twee keer nadenken voordat ik een mannen-wc instuif, omdat ik nou eenmaal vind dat ik het recht heb én vooral omdat ik nodig moet.
En toch: we kunnen dit als hogeschool toch met z’n allen fixen? Als we allemaal op een comfortabele manier naar de wc kunnen, dan is het doel toch bereikt? Dus, noem me een zeikwijf, maar maak gewoon van al die jongens- en meisjesplees inclusieve wc’s.
Hup, niet lullen maar poetsen. Ook de wc graag, als je bent geweest.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
De observatie dat inclusiviteit duidelijker afgescheiden hokjes vraagt (dikkere muren, van plafond tot vloer), vind ik correct (en ook een beetje grappig, want daar zie je de paradox van inclusie duidelijk in terug).
Ik ben overigens voor jouw voorstel. Niet vanwege inclusiviteit, maar gewoon omdat het praktischer is en omdat ik me ervoor schaam als ik langs een lange rij vrouwen moet lopen die voor ‘hun’ toilet staan te wachten, terwijl ‘onze’ plee gewoon vrij is.
Beste Aafke,
Ik wil als (ik identificeer met als) man er ook even mijn plasje over doen. Ik ben eigenlijk erg blij met de urinoirs. Ik vind die bedompte hokjes waar je dan ook nog eens de bril omhoog moet doen om te plassen altijd erg vervelend en claustrofobisch. Alle wc inclusies vind ik geen probleem maar wel met behoud van de pisbak.
Er zit m.i. een verschil tussen een toilet thuis en een toilet in een meer openbare gelegenheid. We hebben een cultuursgebonden psychologische krampachtigheid over onze biologische processen en we delen die niet graag met onze omgeving. Hoe krampachtiger we ergens over zijn, hoe meer eufemismen we hebben om er over te praten. Hoeveel manieren ken je om te zeggen dat je naar het toilet moet?
Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat die mentale houding goed is of enige bestaansrecht heeft, maar in mijn ervaring zijn mensen minder krampachtig in de omgeving van personen wiens lichaam het meest op dat van hen lijkt en zo veel mogelijk op dezelfde wijze functioneert. Een gedeeld lijden van hetzelfde geslacht.
Dit effect voelt soms wel wat doorgeslagen. Ik kan me niet herinneren dat een paar decennia geleden mensen verhaalden over hun onvermogen om hun behoefte te doen in het bijzijn van anderen. Misschien praatten mensen er indertijd niet over of heb ik niet goed opgelet.
Ik vermoed echter dat dit een bij-effect is van het sociale beeld wat mensen pogen buitenwaards de projecteren: het volledig zelfredzame, autonome individu, een perfect beeld onverstoord door insignificante details als biologische processen. Inclusief verschil in beeld voor geslachten, perfect uitgedrukt in een van de meest vreemde “regels” die ik ooit op het Internet ben tegengekomen: “Women don’t poop.”
Misschien moeten die waaiboomhouten hokjes ook maar lekker blijven. Laten we maar weer eens van elkaar leren dat we allemaal poepen, dat onze lichamelijke processen niet altijd perfect verlopen. Een beetje minder vernis, een beetje meer realiteit, al is het maar in iets basaals als naar het toilet gaan.
Wie weet, krijgen we weer wat meer begrip voor elkaar als we beseffen dat we allemaal in dezelfde shit zitten.
Maak er gewoon neutrale toiletten van: dat je mag zijn wie je bent. Hoge school Tilburg is hier een goed voorbeeld van, of dichter bij huis de WdK, HR loopt gewoon achter.
Het gebrek aan privacy bij urinoirs (pisbakken) lijkt mij het grootste probleem. Ik denk dat je voor het volledige beeld urinoirs zou moeten vergelijken met dames WC stallen zonder deur. Hoe gemakkelijk voel jij je dan als dame om te gaan zitten terwijl er mannen langs lopen?
Ik zie zelf regelmatig een dame in de heren WC en heb er (ook bij muurloze urinoirs/pisbakken) zelf geen problemen mee. Uit noodzaak beland ik echter ook wel eens op een dames WC, doorgestuurd door de schoonmakers als de heren WC in onderhoud is bijvoorbeeld. Hierbij wordt je als man toch raar aangekeken en doorgaans ook direct aangesproken als er dames aanwezig zijn.
Dit is naar mijn mening een situatie waarbij vrouwen meer kunnen maken en sneller vergeven worden dan mannen. Als man veel sneller als overtreder of pervert behandeld wordt dan als een vrouw.
(Zelf ben ik wel voor gemengde WC’s, geef echter de mensen die behoefte hebben aan privacy of scheiding van geslachten ook hun plekje.)