Arthur Stenfert Kroese is vice-voorzitter van de examencommissie van het instituut voor de lerarenopleidingen en docent recht bij HRM. Als actief lid van de Partij voor de Dieren is hij verkiesbaar voor de Provinciale Staten en het Waterschap Rijnland. Een leefbare aarde voor alle wezens, daar strijdt hij voor.  ‘Maar op dit moment maak ik mij ernstige zorgen.’

‘Van huis uit ben ik jurist. Ik heb in Leiden gestudeerd. Na mijn afstuderen ben ik bij de Rijksoverheid gaan werken. Onder meer bij het Ministerie van Economische Zaken en Algemene Zaken. Mijn laatste functie daar was adjunct-secretaris van de Ministerraad. Daarna heb ik lang in de consultancy gezeten; werving en selectie en interim management. Toen ik een keer een gastcollege gaf op de hogeschool, vond ik dat zo ontzettend leuk en inspirerend om te doen, dat ik de switch heb gemaakt. Sindsdien geef ik les in arbeidsrecht bij de opleiding HRM.

‘Jonge mensen zich zien ontwikkelen. Dat vind ik geweldig. Ik breng ze mijn vak bij. Maar nog veel belangrijker vind ik het om ze te zien groeien en volwassen te worden. Ik probeer ze vooral wijsheid bij te brengen. En dan heb ik het niet over tegeltjeswijsheden maar ik leer ze relativeren en meer op een metaniveau te denken. Dat helpt ze in de manier waarop ze in het leven staan.

‘Ik sta veel liever naast de studenten in plaats van boven ze.’

‘Heel belangrijk, zeker in deze tijd waarin alles zo zwartwit is en iedereen meteen verketterd wordt. Kijk naar de scheldkanonnades en doodsbedreigingen op social media. Ik vind dat een ongelofelijk onnozele manier van communiceren en als docent wil ik jonge mensen bijbrengen dat het ook anders kan en genuanceerder. Maar dan wel op een gelijkwaardige manier, niet – zoals mijn eigen docenten destijds – met misplaatst autoritair gedrag. Ik sta veel liever naast de studenten in plaats van boven ze. In een klas moet het ontspannen zijn en er moet gelachen worden. Ook als ze een grap maken die te bijdehand is, dan kan ik daar ook gewoon om lachen, zeker als het een goede grap is.’

‘In 2012 werd ik voorzitter van de Examencommissie IBK. Nu ben ik in mijn laatste jaar vice-voorzitter van de Examencommissie IvL. In september ga ik met pensioen. Maar ik ga zeker niet stilzitten. Ik ben politiek actief bij de Partij voor de Dieren. Bij het Hoogheemraadschap Rijnland ben ik sinds 2019 commissielid van de fractie van de Partij voor de Dieren.

‘Met heel veel voorkeurstemmen lukt het natuurlijk ook.’

Rijnland is het gebied dat wordt begrensd door het Noordzeekanaal, Amsterdam, Gouda, Wassenaar en de Noordzeekust. Een interessant gebied waar van alles gebeurt. Schiphol, Tata Steel, de bollenvelden, het hele veenweide gebied in het Groene Hart, en een aantal dichtbevolkte steden in de randstad. Uitdagingen genoeg dus. Zeker voor de Partij voor de Dieren. Bij het Hoogheemraadschap Rijnland sta ik op nummer drie. Een verkiesbare plaats gelukkig, want ik wil graag de komende vier jaar als bestuurslid van het hoogheemraadschap bijdragen aan schoon water en een gezonde vochtige bodem. Voor de Provinciale Staten in Zuid Holland sta ik in principe op een onverkiesbare plek. We gaan denk ik geen negen zetels halen. Maar wie weet. Met heel veel voorkeurstemmen lukt het natuurlijk ook.

‘Van huis uit ben ik absoluut liberaal. Maar om eerlijk te zijn, er is op dit moment geen enkele echte liberale partij meer in Nederland. Wel een hoop neo-liberale partijen maar dat is totaal wat anders. Een leefbare aarde voor alles wat leeft. Dat is waar het mij om gaat. Ik maak mij ernstige zorgen over de manier waarop wij omgaan met dieren en in het verlengde daarvan met onze natuur. Het eigenbelang van de mensheid verwoest de aarde op een onherstelbare manier. We zien het gewoon gebeuren. Biodiversiteit verdwijnt en dieren verliezen hun biotoop.

‘Ik maak mij ernstige zorgen over de manier waarop wij omgaan met dieren en in het verlengde daarvan met onze natuur.’

‘Zuid-Holland heeft maar zes procent natuurgebied. Dat is echt heel weinig. Zeker als je rekent hoeveel mensen hier wonen. Dan hebben wij veel meer natuurgebied nodig. Niet alleen voor recreatie maar nog veel belangrijker voor de biodiversiteit die volop ruimte moet hebben.

‘Heel veel gebied is ingericht voor landbouw, veeteelt en de bollen. Maar dat zijn eigenlijk voor het milieu zeer schadelijke gebieden. De weilanden bestaan uit raaigras. Daar houden alleen ganzen en koeien van. Raaigras is gekozen vanwege het hoge eiwitgehalte. Op een bloemige wei met qua eiwitten minder productief gras, maar met veel meer kruiden, kunnen de insecten en de weidevogels veel beter leven en nestelen. Het meest absurde is dat Schiphol middenin het raaigras ligt. Daar is een enorm probleem met al die ganzen op de start- en landingsbanen. Je lokt ze met het gras en daarna vliegen ze in de straalmotoren. Verschrikkelijk voor de ganzen en gevaarlijk voor het vliegverkeer.’

‘Het Kabinet schuift het alleen maar vooruit. Economische groei gaat altijd voor.’

‘Schoon water is ons andere belangrijke punt. Er is een Kaderrichtlijn Water (KRW) waar we in Europa voor 2027 aan moeten voldoen. Dat weten we al heel lang, maar het gaat veel te langzaam. Het Kabinet schuift het alleen maar vooruit. Economische groei gaat altijd voor. Langzamerhand is het geen twee voor twaalf meer maar twee over twaalf. We moeten nu echt iets doen. En daar hebben we de groene partijen voor nodig.

‘Straks heb ik veel meer tijd en kan ik er helemaal voor gaan. Ik heb er enorm veel zin in.’

‘Het stikstofprobleem is heel groot, maar eigenlijk is het vuile-waterprobleem nog veel groter. De bodem is enorm aan het verschralen in Nederland. Het Hoogheemraadschap Rijnland zou veel meer inspanningen moeten verrichten om het water schoon te krijgen en voldoende water in de bodem te behouden. Het structureel verhogen van het grondwaterpeil in veenweidegebieden is essentieel voor de bewoonbaarheid van Rijnland Daarbij zouden flora en fauna alle ruimte moeten krijgen, zoals bijvoorbeeld bloemrijke dijken en het voorkomen van vissterfte in de pompen van de poldergemalen. Om die doelstellingen te bereiken moeten we de boeren helpen in de omslag naar natuurvriendelijke akkerbouw. Kortom, genoeg te doen. Straks heb ik veel meer tijd en kan ik er helemaal voor gaan. Ik heb er enorm veel zin in.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram