Ik zit in de lobby van het hotel waar mijn ouders straks gaan verblijven. Het is inmiddels al bijna twee maanden geweest sinds ik ze voor het laatst gezien heb. Om de een of andere reden ben ik een beetje zenuwachtig. Ze zijn later dan dat ze hadden gezegd dus ik kijk elke keer dat er iemand binnenloopt op om te kijken of zij het zijn. En dan: heel veel blijdschap en knuffels. Fijn om een stukje van thuis hier in Spanje te hebben.  

Je kan zeggen dat mijn studeertijd nu wél echt begonnen is. De eerste paar weken van mijn tijd op de uni hier voelden eigenlijk nog een beetje als vakantie. Enerzijds omdat het weer elke dag nog zo’n 26 graden was, maar ook omdat mijn rooster bijna geen school te noemen is. Maar afgelopen week heb ik mijn eerste deadline moeten halen, dus de grootste pret is nu helaas wel voorbij.  

Ik volg in totaal vier vakken die allemaal 7,5 ECT waard zijn wanneer ik ze voltooid heb: Audiovisual Technology and Communication, Digital Marketing, Consumer Culture en Social Media Management. Alle vakken zijn superinteressant! Ook al zijn het onderwerpen die ik (deels) op mijn opleiding in Nederland ook gehad heb, krijg ik alsnog nieuwe inzichten van deze docenten.  

Mijn rooster is als volgt:  

Je kunt waarschijnlijk wel begrijpen waarom ik dit een chill rooster vind! Doordat ik op maandag pas laat les heb, heb ik eigenlijk nóg een extra dag weekend, naast de vrijdag, zaterdag en zondag. Mijn langste les duurt twee uur en de kortste een uur, en om eerlijk te zijn laten de docenten ons vaak ook nog een stuk eerder gaan.  

Ik heb op dinsdag en woensdag in totaal zo’n vier uur aan tussenuren, maar omdat de docenten ons vaak ook aan opdrachten laten werken binnen de lestijd, heb ik tot nu toe nog bijna niets buiten schooltijd hoeven doen. Dat betekent dus extra tijd voor naschoolse koffie met vrienden, surfen of shoppen. De winkels zijn hier gemiddeld elke dag tot acht uur ’s avonds open, dus tijd genoeg! 

Mijn Spaans gaat ook steeds beter. Waar ik eerst nog een beetje schaapachtig naar de caissière stond te lachen als ze me allemaal vragen stelt, kan ik daar nu op antwoorden. Ook gaat het goed als mensen mij op straat aanspreken om de weg te vragen of te vragen hoe laat het is. Het zijn kleine dingetjes, maar ik voel me er stiekem wel cool door. Ook omdat mensen dus blijkbaar denken dat ik een local ben 😎. Ik ben nog lang niet op het level waar ik wil zijn, maar mijn school heeft beloofd dat we binnenkort Spaanse lessen gaan krijgen!  

Elke dag voelt nog steeds een beetje onwerkelijk. Ik woon gewoon in Spanje! Er zijn nu al een paar mensen mij komen opzoeken en ik kan ze alle hotspots en mooie natuurplekken laten zien. Als het zo door blijft gaan, wil ik misschien wel nooit meer weg …

Volg ons op Instagram