Het zwarte gat. Dat zag ik voor me na 24 juni, de dag waarop ik afstudeerde en mijn examinatoren mij de hand schudden. Ik ben geslaagd, maar wat nu? De zekerheid en het uitgestippelde pad van de afgelopen jaren zijn weg. In dit blog schrijf ik de komende tijd over mijn ontdekkingsreis na het afstuderen.

Eerst wil ik even lekker op adem te komen. Na al die jaren van studeren, tentamens en deadlines, heb ik het gevoel dat ik wel wat rust verdiend heb. Eerst neem ik het vliegtuig naar de Canarische Eilanden voor een – al zeg ik het zelf – welverdiende vakantie. Daarna nog twee maanden rustig aan doen en een beetje geld verdienen met een zomerbaantje. Het klinkt als een goed plan om zo mijn gedachten te ordenen en wat tijd voor mezelf te nemen.

Vanaf eind september ben ik van plan om een rondreis door Azië te maken, samen met mijn vriend die ook net afgestudeerd is. Vier maanden lang wil ik nieuwe culturen ontdekken, avonturen beleven en mezelf onderdompelen in de diversiteit van alle verschillende landen en culturen. Deze reis zie ik niet alleen als een kans om de wereld te verkennen, maar ook als een manier om na te denken over wat ik werkelijk wil in het leven.

Daarna wordt het lastiger. De toekomst is nog een groot vraagteken. Een ‘veilige’ keuze zou zijn om terug te keren naar Nederland. Het is bekend terrein en ik zou waarschijnlijk vrij makkelijk aan een baan kunnen komen. Maar het vinden van een huis is moeilijk en ik voel me nog niet klaar om te settelen.

Een andere optie die door mijn hoofd speelt, is terugkeren naar Parijs. Ik heb daar mijn minor gedaan aan het begin van dit schooljaar en het gevoel van heimwee naar die stad is nog niet weg. Het lijkt me geweldig om er weer, en langer, te wonen. Echter is mijn Frans nog niet vloeiend, wat het vinden van een baan lastig maakt. En Parijs is leuk, maar er is ook nog de mogelijkheid om een andere stad in Europa te verkennen. Of wellicht blijf ik tijdens mijn reis wel in Azië hangen …

Wat deze periode vooral bijzonder maakt, is de vrijheid die ik nu ervaar. Ik ben altijd erg van het plannen geweest. Structuur en duidelijkheid hebben me geholpen om mijn doelen te bereiken. Maar eigenlijk voelt deze vrijheid wel goed. Het niet precies weten wat er gaat komen, de spontaniteit en de mogelijkheid om nieuwe wegen te ontdekken: ik krijg er een gevoel van avontuur en opwinding van.

Ik heb geen idee hoe het komende jaar gaat lopen en of ik over een tijdje nog steeds dezelfde keuzes overweeg, maar ik heb zin om erachter te komen.

Volg ons op Instagram