1.Je leert je studiegenoten kennen
De medestudenten met wie je in projecten moet gaan samenwerken, leer je al kennen voordat de studie echt begint. ‘Je weet al wat je aan iemand hebt’, vertelt Jesse Silvius, derdejaars werktuigbouwkunde en namens studievereniging Hysteresis actief voor het introductiekamp in het Brabantse Sint Michielsgestel. ‘Als je niet meegaat, kun je de eerste week niet echt meepraten.’ Dat is ook de ervaring van Rik Goedegebuure, voorzitter van de kampcommissie: ‘Veel van de jongens die niet mee zijn gegaan, zitten de lessen uit en zoeken daarna naar hun vrienden van de middelbare school. Door het introductiekamp word je uit je comfortzone gehaald.’

2.Daar begint het netwerken …
Goed contact met medestudenten tijdens het kamp, en (mede daardoor) tijdens je studie, staat gelijk aan goed contact met toekomstige collega’s en misschien wel potentiële werkgevers. ‘Je bent eigenlijk meteen bezig met netwerken’, stelt Jesse.

3.Altijd handig om contact te hebben met een ouderejaars
De begeleiders tijdens het kamp zijn ouderejaars van jouw opleiding. Studenten die aan projecten en tentamens hebben gewerkt die jij nog moet krijgen. Jesse: ‘Als je iets niet weet, stap je net wat makkelijker af op je begeleider dan op een docent. Ik merk het aan de jongens uit het groepje dat ik vorig jaar begeleidde: als ik iemand tegenkom, maken we altijd een praatje.’

4.En nog een groep die je alvast leert kennen: de docenten
Niet alle docenten gaan mee op kamp maar op z’n minst wel een paar. Jesse: ‘Bij ons gaan drie docenten alle dagen mee en dan komen er nog een stuk of acht naar de afsluitende barbecue.’

5.Omdat het gewoon heel erg leuk is
‘Vorig jaar deden we een speurtocht door Den Bosch. Met opdrachten’, vertelt Jesse. ‘Dat je dan ineens de polonaise loopt samen met groep van dertig bejaarden. Dat was echt fantastisch.’ Introductiekampen op de Hogeschool Rotterdam zijn overigens nadrukkelijk geen ontgroeningen. Bij het kamp van werktuigbouw gaan de eerstejaars onder andere voetballen, meedoen aan een pubquiz en een casinoavond. Aan ‘alles’ meedoen is geen verplichting. Sommige studenten drinken graag wat biertjes, anderen willen of mogen dat niet (eerstejaars jonger dan 18 jaar krijgen geen armbandje waarmee ze bier kunnen halen). Rik: ‘Er ontstaan altijd wel groepjes met jongens met dezelfde interesses, die gaan bijvoorbeeld met elkaar kaarten.’ En de paar dames die meegaan (werktuigbouwkunde is echt een mannenstudie)? Die hebben aan aandacht geen gebrek…

Jos van Nierop