‘Wil je hier bij de computers niet eten? Als je je afvraagt waarom niet: er hangt daar een bord waarop staat dat dat niet mag.’ Twee meisjes kijken Jeroen schuldbewust aan en stoppen snel hun ontbijt terug in hun tas. Ooit wilde hij bij de Landmacht, maar door een probleempje met zijn rug belandde hij in de beveiliging. Een baan die hem past als een jas. Met zijn kale kop, blije gezicht en kalme karakter heeft hij een natuurlijke autoriteit waarmee hij weinig weerstand oproept.

‘Kijk, al dat eten kruimelt en daar is de ICT-afdeling niet blij mee. Voor je het weet moeten ze de toetsenborden schoonmaken of vervangen en dat kan niet de bedoeling zijn’, legt de toezichthouder uit, terwijl hij door de computerruimte boven de kantine van de locatie Museumpark loopt. ‘Heren, willen jullie je koffie daar op het bankje opdrinken en niet boven je toetsenbord? Bedankt!’

Toezichthouders
Sinds dit schooljaar staat bij de ingangen van alle HR-gebouwen een witte banier met rode vlakken waarop de huisregels die bij de nieuwe RSPCT-campagne horen. De regels zijn niet nieuw, maar de controle erop wel. De HR heeft acht toezichthouders in dienst die opletten of medewerkers en studenten wel met respect met elkaar, elkaars eigendommen en die van de hogeschool omgaan. De mannen en vrouwen lopen in herkenbare blauwe outfits door de gebouwen en houden de boel een beetje in de gaten.

Jeroen heeft ondertussen de computerruimte verlaten en loopt rustig door de gangen van de laagbouw van het Museumpark. Hij kijkt of studenten geen troep achterlaten, of het rustig is op de plekken waar gestudeerd wordt, of niemand met de voeten op het meubilair zit, of lokalen op slot zitten en of branddeuren netjes vrij zijn, of het terrarium waar de slang van de biologiedocenten in opleiding nog op slot zit en of de brandslangen nog verzegeld zijn. Hij brengt een gevonden sjaal naar de receptie en ziet in een open lokaal jassen, tassen en portemonnees liggen.

Waardevolle spullen
‘Mensen realiseren zich niet dat dit zo voor het grijpen ligt. Studenten en indringers kunnen deze waardevolle dingen zo meenemen en er is niemand die het ziet’, zegt de beveiliger terwijl hij op zoek gaat naar de eigenaren. Het blijken docenten die even koffie waren halen. Ze zijn zich van geen kwaad bewust, maar realiseren zich nu dat ze hun spullen niet ‘veilig’ onbeheerd achter kunnen laten. Een wijze les voor de volgende keer.

Op deze rustige ochtend is er weinig te doen op de locatie Museumpark, Jeroen wandelt naar het Academieplein om daar poolshoogte te nemen. Tijdens het loopje vertelt hij over z’n werkzaamheden: ‘Per dag spreek ik honderden mensen aan op hun gedrag. Niemand is verbaasd als ik dat doe, de meeste mensen weten echt wel wat de regels zijn. De meeste studenten reageren goed op onze aanwezigheid, ze zijn het gewend dat er beveiliging rondloopt. Voor medewerkers is het geloof ik het meest wennen dat ik ze op hun gedrag aanspreek.’

Rokers achter de lijn
Al lang voordat Jeroen bij de voordeur van Academieplein is aangekomen, spot hij de rokers die binnen de rode lijnen, dicht voor de ingang staan te paffen. Als ze hem zien, stappen ze snel over de lijn heen of kijken ze strak de andere kant op. De toezichthouder wijst een medewerker die rokend aangelopen komt op de rode lijn waar ze met een peuk in d’r hand overheen wil stappen. Ze kijkt hem vuil aan en schiet de smeulende filter naar z’n voeten. Jeroen haalt z’n schouders op: ‘Ze vindt het niet leuk dat ik haar op d’r gedrag aanspreek, maar ze brengt mij ook in een lastig pakket omdat ik haar ten overstaan van haar studenten aan moet spreken.’

Binnen volgt weer een rondje etende studenten achter schoolcomputers aanspreken, studenten met de voeten op de bank aankijken waardoor ze als vanzelf hun schoenen op de grond zetten en lokalen checken. Als hij in een laboratorium mensen zonder witte jas rond ziet lopen, gaat hij kijken wat er aan de hand is. ‘De kust is veilig, ze waren niet met gevaarlijke stoffen bezig.’

Heftige dingen
‘De meeste dagen verlopen als deze: kalm en vriendelijk’, vertelt de toezichthouder terwijl hij de oversteek naar de Rochussenstraat maakt. ‘Er wordt weleens wat gestolen en soms worden we gevraagd om een decaan of mentor bij te staan die een lastig gesprek heeft en voorvoelt dat het uit de hand kan lopen.’ Echt heftige dingen heeft hij nog niet meegemaakt in de paar weken dat hij deze baan heeft.

Het is de bedoeling dat studenten en docenten elkaar ook aanspreken op ongepast gedrag, maar dat gebeurt nog niet zoveel. Niet iedereen is gewend aan de nieuwe regels en de toezichthouders zijn vooral bezig met een bewustwordingscampagne. Voor de deur van de Rochussenstraat begint het hele riedeltje dan ook weer opnieuw, met een glimlach die niet verraadt dat dit al de twintigste keer is zegt Jeroen: ‘Mevrouw, zou u hier niet willen roken? U ziet de rode streep hier? Dat betekent dat u met uw sigaret hierachter moet blijven zodat u de niet-rokers niet hindert.

Tosca Sel

*Jeroen is een gefingeerde naam. De naam is op 31 augustus 2021 op verzoek aangepast.