Een scriptiebegeleider die eerst tegen zijn studente over haar ‘nice body’ begint, en vervolgens over het slaapverwekkende karakter van masturberen, dat vindt ook de rechter niet stroken met de ‘maatschappelijke normen’ en met de richtlijnen van de hogeschool zelf.

Dinsdag oordeelde de kortgedingrechter daarom dat de Hogeschool Rotterdam tekort is geschoten in de begeleiding van een Chinese studente van de Rotterdam Business School (RBS). Niet alleen tijdens het afstuderen, maar ook in de afhandeling van haar klacht over de seksberichten van de docent.

Onbegrepen
De scriptiebegeleider begon de studente in de zomer van 2013 allerlei expliciet seksuele berichtjes te sturen via QQ, het Chinese equivalent van WhatsApp. Hij zei zich seksueel tot haar aangetrokken te voelen, maar vroeg ook meermaals of ze masturbeerde. ‘Ik voel meer voor je dan misschien zou moeten…’, verduidelijkte de begeleider later nog eens.

De studente ging niet op de berichten in of probeerde het gesprek terug te brengen op het originele onderwerp: haar afstudeerscriptie. Ook schreef ze eens dat ze de gevoelens van de docent niet begreep of niet kon beantwoorden.

Excuusbrief
Omdat er sprake is van een afhankelijkheidsrelatie tussen student en afstudeerbegeleider acht de rechter het aannemelijk dat de studente de situatie zo lang mogelijk gedoogde, om geen vertraging op te lopen. In het nieuwe schooljaar, toen de berichten doorgingen, stapte ze alsnog naar de vertrouwenspersoon van de HR en vervolgens naar de directie van RBS.

RBS wees haar een nieuwe scriptiebegeleider toe en liet de docent een excuusbrief schrijven. Maar de directie wilde niet ingaan op een andere eis van de studente: financiële genoegdoening voor de schade die ze had opgelopen.

Dat vindt de rechter wel erg ‘minimaal’, zegt hij in de uitspraak. Na het aanwijzen van een nieuwe begeleider ‘heeft de hogeschool er vooral op aangestuurd dat [de studente] de zaak zou laten rusten’. De hogeschool heeft haar niet financieel tegemoet willen komen en ook niet ‘in het gevoel van onveiligheid dat [de studente] aangaf te hebben als gevolg van een en ander’. De hogeschool had de studente bijvoorbeeld extra intensief kunnen begeleiden om de opgelopen vertraging te beperken, suggereert de rechter nog.

Volwassenen
De hogeschool voerde nog als verweer dat het hier ging om een ‘relatie tussen twee volwassenen’, hetgeen feitelijk juist is, maar door de rechter van tafel wordt geveegd. Hiermee ‘miskent de hogeschool dat de verhouding tussen een student en een scriptiebegeleider altijd een afhankelijkheidsrelatie is.’

De studente eist een schadevergoeding van de hogeschool. Ze zou door de slechte begeleiding vertraging hebben opgelopen. Ze is later afgestudeerd dan gepland en heeft dus inkomsten misgelopen. De kortgedingrechter gaat daarin mee en denkt dat zeker vier (van de geclaimde negen) maanden vertraging aan de hogeschool te wijten zijn.

HR niet in beroep
Van de eis van ruim 25 duizend euro wijst de rechter iets meer dan zesduizend euro toe, voor de gederfde inkomsten. Voor een immateriële schadevergoeding zou de studente een langduriger procedure moeten starten. Of ze dat gaat doen, is niet duidelijk.

De Hogeschool Rotterdam liet vandaag in een interne verklaring weten de uitspraak te zullen respecteren en niet tegen de uitspraak in beroep te zullen gaan. De hogeschool ‘stelt vast dat de rechtbank van mening is dat er meer begeleiding had moeten plaatsvinden’ en wil verder geen mededelingen over de zaak doen omwille van de privacy van betrokkenen.

Olmo Linthorst