Melaica is deze weken nog hard aan het trainen ‘op Papendal’, het sportcomplex van NOC*NSF, om op 14 september goed voorbereid te zijn op de medaillestrijd. In Rio neemt ze het dan op tegen zeven concurrentes. De beoogde nummer 1 kan, liggend op een bank, tegenwoordig 164 kilogram drukken, Melaica zit aan een max van 140 kilogram. ‘Ik zat anderhalf jaar geleden op 123 kilo, maar ook ik ben sterker geworden. Ik denk dat ik daarmee voor zilver of brons ga strijden.’

Teleurstelling

In 2004 deed Melaica al eens mee aan de Paralympics, maar topsportster was ze toen allerminst. Vier jaar geleden miste ze de Spelen maar net en was ze zo teleurgesteld dat ze overwoog te stoppen. Dat deed ze niet en in 2014 werd ze derde bij de wereldkampioenschappen, en later kwalificeerde ze zich definitief tijdens een worldcup in Kuala Lumpur.

Op 5 september vertrekt Melaica met nog een aantal Paralympische sporters naar Brazilië. Op de heenweg gaat het Nederlandse team in etappes en anders dan bij de ‘gewone’ Olympische Spelen is er geen losersvlucht. Melaica: ‘Haha, nee. We komen gezamenlijk terug.’

Stage uitgesteld

Haar sport heeft gevolgen voor haar studie, vertelt Melaica. ‘Ik ben nu officieel vierdejaars, maar ik heb afgelopen voorjaar vanwege de voorbereidingen op de Spelen geen stage gelopen, wat eigenlijk wel had gemoeten. Nu ga ik in oktober stage lopen, bij De Rotterdamse Zaak.

Daarna ga ik m’n scriptie schijven. Ik hoop binnen twee jaar klaar te zijn zodat ik me extra goed kan voorbereiden op de Paralympische Spelen in Tokio in 2020.

Blessure

Maar eerst Rio, dat steeds dichterbij komt en waar ze naar uitkijkt. Met spanning, dat wel. ‘Ja, als ik ga slapen moet ik steeds denken aan hoe het zal zijn… Ik heb me maximaal voorbereid maar kampte zes weken geleden wel met een blessure; m’n wijsvinger kon ik niet meer bewegen.’ Even niet meer trainen dus, maar inmiddels is Melaica weer blessurevrij.

En is er kans op brons of zilver. En heel misschien nog wel meer…

Jos van Nierop