Oud-medewerkers in actie tegen overplaatsen bibliothecaresse
Gepubliceerd: 6 September 2016 • Leestijd: 1 minuten en 45 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Bibliothecaresse Wilma Knol moet op haar vertrouwde plek op de Willem de Kooning Academie (WdKA) blijven. Dat vindt een aantal oud-WdKA’ers. Ze hebben de afgelopen weken 523 handtekeningen opgehaald en die gisteren aan het collegebestuur overhandigd.
Mediatheekmedewerker Wilma Knol, die ziek thuis zit en zegt dat ze ‘in verband met mijn gezondheid’ niet bereikbaar is voor commentaar, is tegen haar zin overgeplaatst van de locatie Wijnhaven (WdKA) naar Museumpark.
Marie-José Lampe, als manager informatievoorziening verantwoordelijk voor de mediatheken, bevestigt dat er sprake is van ‘een overplaatsing’. Lampe: ‘Met betrokken medewerker vinden momenteel gesprekken plaats. Over de inhoud en de achtergrond daarvan kan ik geen informatie verstrekken vanwege de bescherming van de privacy van alle betrokkenen.’
Onafhankelijk onderzoek
Inmiddels heeft het collegebestuur toegezegd om een onafhankelijk onderzoek in te stellen naar het proces dat tot de overplaatsing heeft geleid. Lampe ziet dat onderzoek met vertrouwen tegemoet. ‘Ondanks deze moeilijke beslissing is er mijns inziens in alle zorgvuldigheid gehandeld.’
Wil Adolfs, de opsteller van de petitie die zegt namens meer oud-medewerkers en oud-studenten te spreken, vindt het ‘onbegrijpelijk en onwenselijk dat een goed functionerende vakbibliothecaris uit de bibliotheek wordt gehaald.’ Volgens Adolfs heeft de overplaatsing ‘absoluut effect’ op de kwaliteit van de bibliotheek. ‘De jarenlange ervaring van onze kunstbibliothecaresse en onze bijzondere band die voortkomt uit communicatie over ontwikkelingen in ons vakgebied, heeft ertoe geleid dat specifiek zij de essentie van deze collectie aan jonge studenten kan overbrengen’, schrijft Adolfs.
Ondoordachte besluiten
De opstellers van de petitie vrezen dat de nieuwe personele invulling van de mediatheek op locatie Wijnhaven ‘zal uitmonden in ondoordachte besluiten betreffende de kunstbibliotheekcollectie’. Adolfs: ‘Een specialistische bibliotheek, welke met kennis van zaken is opgebouwd vanuit het kunstonderwijs, die goed functioneert en ook goed aangeschreven staat bij internationale studenten en docenten, mag niet generiek aangestuurd worden.’
Mediatheekverantwoordelijke Marie-José Lampe herkent zich niet in deze kritiek: ‘In de mediatheken werken we met vakspecialisten en medewerkers die samen zelfsturende teams vormen die dagelijks in contact staan met docenten en studenten.’ Dat geldt ook voor de WdKA. Lampe: ‘Een team bestaat uit een aantal capabele vakkrachten die elkaar indien nodig kunnen vervangen. We hebben en houden oog voor de specifieke collectie en voor de behoeften van de studenten en medewerkers. En we zullen er in ieder geval voor zorg dragen dat onze vakkundige dienstverlening optimaal blijft.’
Jos van Nierop
Een typisch voorbeeld van de heersende management cultuur binnen de hogeschool. Medewerkers zijn “puppets” waar door managers mee op en neer geschoven wordt. Vakkennis, betrokkenheid en persoonlijkheid zijn irrelevant, het gaat immers om uitwisselbaar, flexibiliteit en kosten-efficientie. Dan mag Ron Bormans zich leuk een maand terug trekken voor bezinning, maar ondertussen blijft de middenlaag van managers processen aansturen alsof de hogeschool een fabriek is.
LK kom op zeg, een beetje volwassenheid zou op zijn plaats zijn. “Puppets, persoonlijkheid is irrelevant, hogeschool een fabriek”?
Een overplaatsing is zelden tot nooit leuk, maar om nu meteen de de Hogeschool onderuit te halen is wel erg kort door de bocht. Toch snap ik de frustratie van LK ten dele.
De Hogeschool Rotterdam is een grote organisatie en soms worden en beslissingen gemaakt waar ik persoonlijk niet blij mee ben. Toch denk ik dat de handtekeningenactie bewijst dat medewerkers wel degelijk betrokken zijn, zich inzetten voor elkaar en voor kwaliteit van onderwijs.
Toen ik hier als eerstejaarsstudent binnen kwam, zag ik door de bomen het bos niet meer en zijn er momenten geweest dat ik in paniek naar mijn SLC’er ben gerend. Toch heb ik geleerd dat ik als student / parttimer gewoon contact kan opnemen met het management wanneer dit nodig is. Als er zaken zijn die je frustreren, ga alsjeblieft de dialoog aan. Want uiteindelijk willen we allemaal het zelfde: een hogeschool waar we trots op kunnen zijn.
Een goed voorbeeld wat centralisatie kan veroorzaken.
Ik heb geen interview gegeven aan de heer van Nierop.
@Wil Adolfs Dat klopt. In het artikel citeer ik de petitie. Ik heb u per mail een paar vragen gesteld, en/maar u verwees naar de petitie.
@ Jos van Nierop. Correct. Ik hoop dat docenten en studenten (oud en huidige) de moeite nemen, de gehele tekst van de petitie, door een aantal oud docenten geschreven , te lezen.