Dit voorjaar schreef studentenorganisatie ISO een notitie waarin ze pleitte voor één kwaliteitswaakhond in het hoger onderwijs in plaats van vier. Accreditatieorganisatie NVAO, de Onderwijsinspectie, de IB-Groep en het ministerie van OCW hebben nu allemaal hun eigen controlerende functie, en het ISO denkt dat samenvoeging kan leiden tot minder ruis op de lijn. GroenLinks en de VVD zagen wel brood in het plan, en dienden een motie in bij Plasterk.

De bewindsman schrijft echter dat het plan niet uitvoerbaar is. De landen die zich achter de Bologna-verklaring schaarden, hebben immers afgesproken dat de keuring van opleidingen moet worden uitgevoerd door een aparte organisatie als de NVAO. Plasterk vindt wel dat de vier organisaties hun werk beter op elkaar moeten afstemmen.

Het pleidooi van het ISO om opleidingen niet langer apart, maar samen te keuren – bijvoorbeeld op faculteitsniveau – neemt Plasterk niet over. Daartegen gelden volgens hem dezelfde bezwaren als tegen de eerder afgeschoten domeinaccreditatie. Toenmalig staatssecretaris Rutte stelde in 2005 vast dat onduidelijk zou worden waartoe studenten binnen de domeinen worden opgeleid, en het Nederlandse hoger onderwijs zou onvergelijkbaar worden met hoger onderwijs in andere landen.

Wel houdt Plasterk vast aan herijking van het accreditatiestelsel zodra alle opleidingen één keer zijn beoordeeld. Welke vorm de keuring daarna krijgt, is nog niet duidelijk. De minister wil de lat voor opleidingen hoger leggen dan nu. Toch wil hij opleidingen meer ruimte geven “om te werken aan echte kwaliteitsverbetering”.

De uitgewerkte plannen laten nog even op zich wachten. Plasterks strategische agenda wordt in november verwacht.

HOP, Thijs den Otter