Schudden. Staan, voeten plat op de vloer, de controle over je lichaam loslaten en schudden. Zo proberen zes studenten op een maandagavond in een willekeurig klaslokaal van hun faalangst, gepieker of stress af te komen.

Tafels aan de kant en de stoelen in een kring om de trainer heen. Nedim Köse is op uitnodiging van het Turkse mentoraat Lale naar de hogeschool gekomen om een workshop Mindfulness te geven.

Soms wil je wel eens ‘vakantie nemen van jezelf’, legt Köse uit. Als je maar blijft piekeren bijvoorbeeld. Hij wil de studenten leren daarmee om te gaan. ‘Door van de doe-stand naar de zijn-stand te gaan. En door gevoelens die onderdrukt worden te ervaren, zonder erover te oordelen.’ De eerste dertig minuten van de drie uur durende workshop is Nedim bezig een connectie te maken met de studenten. Heel rustig en ongeforceerd stelt hij ze vragen over hun studie en over de reden van hun komst. Die persoonlijke connectie is belangrijk, want hij zal de studenten later op de avond nog flink met zichzelf confronteren. ‘Confronteren’ is ook de kern van de hele theorie. ‘Lastige gevoelens die je wegdrukt, die je niet voelt, zijn altijd de oorzaak van ernstige of minder ernstige ziektes’, zegt Köse, ‘en zorgen bovendien voor compensatiegedrag: overmatig sporten, drank, drugs of workaholic worden.’

mindful in 3 uur
Mindfulness heeft een boeddhistische achtergrond. Dat verklaart ook de fysieke component: Tai Chi-achtige lichaamsoefeningen kunnen het geestelijke proces ondersteunen. Zo staan de studenten voor de derde keer al een paar minuten tamelijk onflatteus te schudden. Sommigen buigen en strekken de benen, zodat het lichaam ongecontroleerd maar ritmisch meebeweegt. Anderen laten zich af en toe door de knieën zakken, alsof ze plotseling verslappen. Als ze dan halverwege de vrije val hun knieën weer aanspannen, bungelt de rest van het lichaam wat heen en weer. Tijdens een laatste ronde oefeningen moeten de studenten fysiek contact maken. Iedereen uit kritiek op elkaar, zonder dat er een vervelende sfeer ontstaat. ‘Je lach voelt niet erg echt.’ Of: ‘Het voelt heel warm, maar met dat been naar achteren lijk je een soort voorbehoud te maken; alsof je snel weg moet kunnen.’ Zo heeft de workshop veel weg van een therapeutische groepssessie. Maar blijkbaar zit niemand daarmee. Op het evaluatieformulier kruist iedereen ‘goed’ aan, op drie na: die vinden het ‘uitstekend’. Na drie uur hebben de studenten het idee dat ze serieus aan zichzelf hebben gewerkt. Tarief: tien euro. Waar vind je dat nog voor die prijs?

Olmo Linthorst

Foto (niet van de bijgewoonde workshop): Sarah Mae/Flickr