‘Broodtrommels van tafel en in de tas .’ Docent Cunera Klijn spreekt haar vijftienkoppige klas bij binnenkomst ietwat streng toe. De eerstejaarsstudenten doen wat ze zegt en kijken naar de powerpoint die zojuist is aangezet. Dit blok staat in het teken van het Midden-Oosten. Zo ook deze les, die zal bestaan uit twee korte hoorcolleges, afgewisseld met presentaties van studenten. Iedere week is een ander groepje aan de beurt. Ook is er elke week een werkcollege waarin groepjes samenwerken. Aan het eind van de rit zullen ze er allemaal een cijfer voor krijgen.

Allereerst vertelt Klijn over het Ottomaanse Rijk en de macht van de sultans. ‘Wat waren de peilers waarop de macht van de sultans rustte?’, vraagt ze. De afbeeldingen van een islamitische geestelijke en een opvallend uitgedoste troep legerofficieren nodigen uit tot interactie met de klas. Ook over de harems van de machtige sultans legt ze het een en ander uit. Er ontpopt zich een discussie over wat een harem nu precies is. ‘Een bordeel misschien?’, vraagt een van de studenten. Klijn schudt van nee en legt uit dat de ruimtes puur voor privégebruik waren. De jongen denkt er het zijne van en de klas lacht. ‘Die sultans wisten wel hoe ze een feestje moesten geven’, wordt er gefluisterd.

Yoeri, die achterin het lokaal zit, krijgt niets van de discussie mee. Zijn gezicht rust al enkele minuten slapend op zijn laptop. Hij opent zijn ogen als Anne hem streng toespreekt. Zij is een van de drie studenten die vandaag een presentatie geeft. Samen met Roy en Robert vertelt ze over de opkomst van het Westen. In vijf minuten geven de studenten een beknopte uitleg over het onderwerp. Iets té beknopt, volgens de docent. Klijn had gehoopt dat de studenten meer de diepte in zouden gaan wat betreft de Eerste Wereldoorlog. Daarna is er tijd voor vragen. De drie studenten zijn goed ingelezen en kunnen alle vragen beantwoorden.

mobieltjes
Na een korte pauze, waarin de laatste voetbaluitslagen worden besproken en Yoeri zijn excuses aan Anne aanbiedt, begint Klijn het tweede hoorcollege, over minderheden. De studenten staren intussen steeds meer voor zich uit en spelen met hun mobiele telefoons. Ook ontstaan er onderling steeds meer gesprekjes. Klijn moet haar stem meerdere malen verheffen om de studenten bij de les te houden. ‘Er zijn vier eerstejaarsgroepen’, vertelt ze achteraf. ‘Dit is een levendige, drukke klas én een heterogene groep. De onderlinge verschillen zijn groot. De propedeuse is natuurlijk ook bedoeld om duidelijk te krijgen of het beroep van leraar wel echt wat voor je is.’ Aan het einde van het college benadrukt ze hoe belangrijk de vandaag behandelde informatie is. ‘Moeten we alles weten?’ vraagt een student ongelovig. Klijn knikt en zegt ‘Ja, alles.’

Foto: austrini/Flickr