De weken verlopen hier net zoals altijd, dus ik zal buiten de gebruikelijke dingen wat vertellen over de 3 S’en: Studeren (zie de blog van vorige week, red.), Stappen & Shotjes! Vorige week heb ik me begeven in het bruisende nachtleven van San Angelo met zaterdag als hoogtepunt. Nee, je kan het niet vergelijken met Amsterdam, Rotterdam, New York, Breda of een goede carnavalsavond maar toch. Het hoogtepunt van deze twee avonden was dat ik op vrijdag met hostmom Laurie en haar nieuwe vriend 2 shotjes tequila heb gedaan! Haha, het verhaal voorafgaand aan dit spektakel was dat ik haar had verteld dat ze te oud was om shotjes tequila te doen, nou, ik denk dat ze het ongelijk wilde bewijzen, dus na een beetje bluf van haar kant had ik maar besloten om een shotje te halen, zodoende. Het shotje tequila heeft ze weggespoeld met een deel van haar Margharita, dus dat zat wel goed!

Jägermeister
Zaterdag ben ik uitgeweest naar Fatt Boss. Volgens Anne moesten we een shotje Liquid Cocaine doen. Ik had er de raarste, vieste, meest alcoholhoudende en meest chemische gedachten bij maar uiteindelijk bleek het een ouderwetse stuiterbal te zijn zonder Blue Curaçao. Dat was shotje 1 en we waren binnen om 23.15 uur. Pff, shotje twee, even rustig aan doen dus de heerlijke geur en smaak van Jägermeister maakte mijn keel weer even op orde en rustig. Het zou me een avond worden, haha!

Shotje tequila
Aangezien we niet de hele avond zo door konden gaan, dronken we een gewone wodka cranberrie voor een zeer schappelijke prijs van $2,00. Erik ging shotjes halen en wie zag hij daar? Marianne, dat is een onwijs aardig en leuk meisje van het International Office, die moest ik natuurlijk ook wat geven! Dus Marianne en ik deden gauw even een shotje tequila voordat ik terugging naar Anne en Robert met een ander shotje Liquid Cocaine. Ik besef me nu pas hoe kansloos dit allemaal moet klinken, pff, maarja, het was nou eenmaal zo en ik heb het geweten!

Afzakkertje
Als ik even vooruitspoel is het twee uur en worden we verzocht om naar buiten te gaan. Robert is buiten en heeft een houding aangenomen die maar 1 ding kan beteken: overgeven…! Aangezien openbaar dronkenschap niet wordt geapprecieerd werd mij vriendelijk doch dringend verzocht hem onder mijn hoede te nemen. Maar zoals het bij iedereen gaat: zodra alle troep eruit is gaat het wat beter en dat was ook het geval bij Robert. Het volgende scenario brak aan: waar is onze lift naar huis? Marianne had mij al aangeboden om nog een afzakkertje te doen bij het huis van een vriend van haar & dat klonk erg gezellig! Aangezien zij het koud had, had ik haar inmiddels mijn jas gegeven (ik weet wel hoe het moet!!)

Patrol
Ik besloot met Marianne en haar nuchtere vriendin mee te gaan. Aangekomen bij het huis gingen Marianne en ik een spelletje beerpong doen. De naam zegt het al: BEERpong. Geen andere dranken, geen tequila maar bier. Het spelletje is leuk en simpel. Aan beide kanten van een grote rechthoekige tafel zet je in piramidevorm bekertjes neer die je voor een beetje vult met bier. Vervolgens probeer je omstebeurt 2 pingpongballetjes in de bekers te gooien. Zodra je een balletje erin gooit moet de ander de beker opdrinken… Zo gezegd, zo gedaan! Alleen wat doe je als je geen bier hebt? Een normaal mens zou zeggen: ‘Volgende keer beter’. Marianne zei:’Ahh wait! I think she has some Patron left!’ Patron is een lekker merk van tequila. Na een voedzaam spelletje beerpong viel Marianne als een beer die een winterslaap gaat houden in slaap, met mijn jas!!

Kater
Ik heb nog even wat gekletst, maar alles in mij vertelde dat ik ook maar naar huis moest, dus om 04.00 uur zette ik mijn wekker om half 10, we zouden naar de kerk gaan de volgende dag! Je raadt het al: ik schrok om 10.30 uur wakker met een bepaald gevoel in mijn maag, ik denk dat men dat nou een kater noemt. Verschrikkelijk! Verschrikkelijk gevoel, verschrikkelijk makkelijk te verwachten en verschrikkelijk verdiend! Wat heb ik hiervan geleerd: drink nooit shotjes als je de volgende dag met je hostmom naar de kerk gaat! Haha nee, een shotje is prima, maar het is oh zo slecht voor je!! (Ik weet trouwens zeker dat verschillende vrienden waaronder Matthijs, Roland, Frank, Thomas, Stefan en Jade dit een goede ontwikkeling vinden van mijn stapcapaciteiten!)

Erik Kleyweg