Nog anderhalve week en dan zit een groot deel van mijn avontuur er al weer op. Bahbah, ik heb er totaal geen zin in. Natuurlijk is het leuk om te reizen en natuurlijk kijk ik daar naar uit. Maar ik heb totaal geen zin om afscheid te nemen van mijn nieuwe ‘thuis’. In de afgelopen maanden heb ik hier wat opgebouwd waar ik me langzamerhand toch wel aan ben gaan hechten…; nieuwe vrienden, nieuwe familie, nieuwe gewoontes, mijn eigen appartement, mijn eigen boontjes doppen, alles op loopafstand en een ontzettend goede relatie met mijn computer, skype en msn.

Kapper
Nadat Dionne getrakteerd was op familiebezoek was het nu mijn beurt om mijn twee vrouwelijke schatten uit Zevenbergen te omhelzen. Mijn moeder en zus zijn na een lange vlucht op maandag 26 April veilig aangekomen op het vliegveld van San Angelo, waarna het bijpraten kon beginnen. Ondanks het feit dat mijn zus mij al 4 maanden niet gezien had was het eerste wat ze kon zeggen: “Pff.. hoe is het?! Had je niet even naar de kapper kunnen gaan?” Heerlijk zo’n koude douche! Haha, nee alle gekheid op een stokje, het was echt een onwijs mooie week waarbij mijn moeder en zus een kijkje hebben kunnen nemen in mijn keuken, in mijn nieuwe leventje en in mijn nieuwe ‘hometown’.

Kristina
Persoonlijk geeft vertrekken uit San Angelo voor mij een zeer dubbel gevoel. Je laat de mensen achter om wie je geeft en die 4 maanden een belangrijke rol hebben gespeeld in je nieuwe leven. Het is raar om die mensen achter te laten, het is raar om te weten dat je in de harten van je hostmoms zit en weg moet, het is raar om te weten dat ze echt kapot zullen zijn omdat we weggaan, het is raar, wetende dat het zeker 1,5 jaar duurt voordat je ze weer eens ziet! Daarnaast komt er ook nog eens bij dat ik sinds een paar maanden hier een meisje heb leren kennen en met wie ik sinds een tijdje nu ook echt ‘serieus ben’. Dit maakt het allemaal net wat vervelender om weg te gaan… Nee, ik zal geen dozen met tissues nodig hebben en Nee, ik heb absoluut geen spijt, maar toch. Haar naam is Kristina en komt uit Duitsland, ze studeert hier voor een jaar en zal in Augustus weer terug naar huis gaan.

Texaanse momenten
Mijn laatste dagen in San Angelo zullen voornamelijk in het teken staan van mijn spullen opruimen, inpakken (moet 2 koffers hebben), afscheid nemen en genieten van de laatste Texaanse momenten! Het is zo raar en zo bizar om te beseffen dat het er nu alweer opzit, dat het moeilijk uit te leggen is…

Slaap lekker klein lief Nederland,

Erik Kleyweg