Woekeren met je talent, dat is het motto van laatstejaars ibms Zakarya God. Hij volgt het verkorte ibms-programma en hoopt in augustus af te studeren. Van de drie studiejaren heeft hij anderhalf jaar buiten de schoolbanken doorgebracht. Hij studeerde aan één van de beste businessschools in Frankrijk (EDECH-ESPEME), liep stage bij het Europees Parlement en doet momenteel een afstudeerstage bij het UN World Food Programme (WFP) in Brussel.

Het valt op dat je in je stages kiest voor de diplomatiek, terwijl je als ibms’er in eerste instantie wordt opgeleid voor het bedrijfsleven.
‘Dat klopt, maar ibms is wel een heel brede opleiding met aandacht voor recht en Europese regelgeving. Ik heb veel geleerd op school, maar ik heb het ook buiten het gewone curriculum gezocht. Ik ben ambitieus én idealistisch. Dan zijn het Europees Parlement en het WFP inspirerende organisaties.’

Wat doe je precies bij het WFP?
‘Ik ben stagiair/assistent external policy & relation van de deputy director. Het hoofdkantoor van het WFP zit in Rome. Ons kantoor is gevestigd in Brussel en gericht op samenwerking met de EU. Naast mijn werk voor de deputy director werk ik aan mijn afstudeerscriptie over de Millenium Development Goals, de milleniumdoelen die de VN heeft gesteld om onder andere een einde te maken aan armoede, onderwijsachterstanden en sociale ongelijkheid. Bij het WFP zit ik hiervoor op de goede plek. Toen ik hier begon, had net de aardbeving in Haïti plaatsgevonden. Dat gaf een enorme drukte in verband met de noodhulp. Binnenkort organiseren we ook een conferentie over Haïti in het Europees Parlement. Op dat soort momenten ervaar ik echt hoe zinvol het is om hier te werken. Het is niet zomaar een stage. Ook zijn de WFP-medewerkers supergemotiveerd.’

Wat heb je met Afrika?
‘Ik kom er vandaan. Ik ben op mijn negende van Somalië naar Nederland gemigreerd. Ik voel me wel Nederlander en Europeaan, maar Afrika blijft trekken. Ik wil bijdragen aan de ontwikkeling van dat continent. Ik hoop daarom ooit voor de Worldbank te werken of assistent te zijn van een parlementariër van het African Parlement, voordat ikzelf parlementariër word. Want dat is mijn uiteindelijke droom.’

Esmé van der Molen