Eergisteren maakte de Onderwijsinspectie bekend dat zij een uitgebreid onderzoek gaat doen naar dubieuze afstudeertrajecten in het hoger onderwijs. De inspectie neemt niet alleen de Hogeschool Inholland nader onder de loep, waar alle commotie begonnen is. Zij wil ook tekst en uitleg van 34 andere instellingen, waaronder één universiteit. Het vermoeden bestaat dat honderden, misschien zelfs een paar duizend studenten konden afstuderen zonder dat het eindniveau gewaarborgd was.

Rendementscijfers
“Het is belangrijk om rotte appels te vinden en te verwijderen”, erkent de Landelijke Studenten Vakbond, maar er moet meer gebeuren. De politiek moet ervoor zorgen dat instellingen “niet meer worden geprikkeld om aan de kwaliteit te morrelen ten bate van goede rendementscijfers”.

Want daar zit het probleem, vermoedt de LSVb. Opleidingen worden betaald aan de hand van het aantal studenten dat ze trekken en de hoeveelheid diploma’s die ze uitreiken. De opleidingen worden gedwongen tot ‘rendementsdenken’. De inspectie zou de invloed van die rendementsprikkels eens moeten bekijken, vindt de LSVb.

Studeerbaarheid
De vakbond heeft zelf geen pasklare oplossing. Terug naar vroeger is geen goed idee. Het rendementsdenken kwam immers niet uit de lucht vallen: twintig jaar geleden konden studenten jarenlang op een opleiding ronddobberen zonder dat er een docent naar hen omkeek, en dat moest veranderen. ‘Studeerbaarheid’ werd het toverwoord.

“Dit soort dingen gaat in slingerbewegingen”, zegt voorzitter Sander Breur van de LSVb. “Nu gaat de slinger weer de andere kant op, maar we moeten proberen in het midden te blijven. Instellingen moeten minder op rendement worden afgerekend, maar zich tegelijkertijd om studenten blijven bekommeren. Daarvoor moet de kwaliteitsbewaking in orde zijn.”

Accreditatie niet afdoende
De huidige kwaliteitskeuring van instellingen (‘accreditatie’) is niet afdoende, meent Breur. “De opleiding media & entertainment management van Inholland was drie jaar geleden nog geaccrediteerd. En daar was toch veel mis.”

HOP, Bas Belleman