Bericht uit Tokio, van Sebastiaan
Gepubliceerd: 14 March 2011 • Leestijd: 2 minuten en 4 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Negen TMA-studenten (Trade management gericht op Azië) verblijven momenteel in Japan. Niet in het ergste rampgebied, maar de gevolgen van de tsunami en de aardbeving zijn ook voor hen voelbaar. TMA'er Sebastiaan Willighagen doet verslag van de afgelopen dagen.
'Ik zit in Tokio en maak het op dit moment goed. Ik woon in een guesthouse aan de oostkant van Tokio, een uur van Chiba (waar brand was uitgebroken op een olieraffinaderij).
Het leek mee te vallen..
Op het moment van de aardbeving was ik in de metro. Toen ik bij de halte arriveerde begon de aardbeving, maar omdat het onder de grond was leek het allemaal wel mee te vallen. Ik was samen met een vriendin en wij vonden de reactie (ze zeiden dat er een grote aardbeving was en dat we snel de metro uit moesten) wat overdreven. Het schudden van de grond was wel erger dan wat ik eerder had meegemaakt maar het was in onze ogen niet zo heel erg.
Dak ingestort
Maar toen we boven de grond kwamen zagen we een enorme hoeveelheid mensen op straat en heerste er een heel erg geschrokken en verwarde sfeer. We zijn gaan lopen naar onze bestemming (een Kabuki-show in het Nationaal Theater) en die bleek te zijn afgelast. Vlakbij het station waar wij uitgekomen waren, stond een wat ouder gebouw waar veel politie en ambulances stonden. Hier bleek een dak ingestort te zijn waaronder mensen bedolven lagen. Vanaf hier zijn we eigenlijk zonder specifieke bestemming terug gaan lopen, omdat we niet precies wisten wat we moesten doen en hoe erg de situatie was.
Zes uur lopen
Twee uur later belde mijn vader mij op om te vragen of alles goed was en toen hij vertelde wat hij had gehoord, kwamen we er pas achter hoe erg de situatie daadwerkelijk was. Omdat de treinen en metro's gestopt waren met rijden, moesten we gaan lopen. Omdat het huis van het meisje met wie ik was te ver weg was, zijn we naar mijn guesthouse gaan lopen. Na zo'n zes uur lopen zijn we thuis gekomen en zijn vooral contact gaan zoeken met al onze huisgenoten, vrienden en familie.
Reactor grootste dreiging
De dagen erop zijn vooral heel onzeker geweest voor de mensen hier. Iedereen is samen en helpt elkaar. Omdat niet iedereen de Japanse taal beheerst, vertalen veel mensen wat er op de Japanse tv gezegd wordt. De laatste twee dagen stonden vooral in het teken van de reactor in Fukushima, zo'n 250 kilometer ten noorden van Tokio. Die reactor is op dit moment de grootste dreiging voor de mensen in Tokio, want de schade van de aardbeving zelf is niet al te groot en wij hebben hier geen tsunami gehad.
Verwarde sfeer
Ik woon in een guesthouse waar veel buitenlanders wonen en veel van hen willen en/of gaan terug naar hun eigen land als het mis gaat met de reactor in Fukushima. De informatie die verschaft wordt is heel verschillend omdat elk land eigenlijk wat anders zegt. Daarom heerst er nog steeds een heel erg verwarde sfeer in ons huis. Ik zelf blijf gewoon in Japan, omdat ik gewoon stage moet lopen en het niet nodig vind om nu terug te gaan naar Nederland. Ik ga morgen voor het eerst weer naar de ambassade (waar ik stage loop) en wacht af wat ze daar adviseren.'
Sebastiaan Willighagen
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Aanbevolen door de redactie
Docenten starten petitie: HR moet zich uitspreken tegen schending mensenrechten in Gaza
Vervroegde renovatie Museumpark gaat zorgen voor ingrijpend verhuiscircus
Ondernemende Ad-student Joyce start op HR pilot met gratis menstruatieproducten
Back to Top