Soms word je aangenaam verrast. Zoals op een bijeenkomst waar vijf tweedejaars studenten maatschappelijk werk en dienstverlening (MWD) zelfstandig een les moeten geven aan eerstejaars studenten MWD. Zonder de aanwezigheid van een docent (wél met een lopende camera erbij zodat de docent de les kan beoordelen). Je verwacht geen opkomst, of opkomst die gaat bellen, kletsen, Whats- Appen, Wordfeuden, kortom: allesbehalve opletten en meedoen. Maar niets is minder waar.

De tweedejaars zijn hardop teleurgesteld: Hen was beloofd dat ze hun presentatie voor een groep mbo’ers van het Albeda College zouden kunnen houden. Door een fout van de opleiding is dat mislukt en nu is er een groep eerstejaars opgetrommeld. De tweedejaars vinden dat jammer en de verwachtingen ten aanzien van hun jongere collega’s zijn laag. Hun aanwezigheid alleen is al een meevaller. ‘Wat knap dat jullie er allemaal zijn!’

Deurwaarder
Jongeren voorlichten over gezond omgaan met geld en waarschuwen voor de gevaren van schulden en de verleidingen van de commercie. Dat was de opdracht voor de tweedejaars en die hebben ze serieus genomen. Pim, Jeanette, Justin, Jolanda en Muriel vertellen om beurten. Jolanda (‘Ik sta altijd 1000 euro rood. Ja sorry hoor, ik ben een slecht voorbeeld!’) schetst het schrikbeeld van een hoge studieschuld en de rente die daarover wordt gevraagd. Het is makkelijk om extra te lenen bij DUO, een valkuil volgens Jolanda. (‘Ik leen nu 500 euro per maand om te sparen voor een reis naar India! Ja sorry hoor, ik ben een slecht voorbeeld!’) Wat kan er gebeuren als je je rekeningen niet op tijd betaalt? Pim zet het op een rijtje, van de eerste betalingsherinnering tot de uiteindelijke deurwaarder. Het worstcase-scenario maakt veel indruk. ‘De overheid kan gewoon geld van je rekening halen!’ Pims onderzoekje heeft in ieder geval gewerkt voor Pim zelf: ‘Door dit project heb ik een andere kijk op rekeningen gekregen: ik betaal nu alles meteen.’

Kuddedier
Muriel typeert ‘de jongere’: materialistisch, verwend, niet bewust van de duurzaamheid van producten, makkelijk te beïnvloeden, kuddedier. Mensen in China werken keihard voor een paar centen, stelt Muriel ‘en wij maken daar misbruik van!’ De interactie tussen de presentatoren en de groep eerstejaars komt steeds meer op gang. Waar de één toegeeft de webwinkel-met-krediet van H&M niet te kunnen weerstaan, vindt de ander dat je de discipline moet kunnen opbrengen om niet meer geld uit te geven dan je hebt, ongeacht de verleidingen. Een uurtje later zijn de tweedejaars opgelucht dat hun les achter de rug is. ‘Vonden jullie het de moeite waard?’ Een eerstejaars geeft het ideale antwoord: ‘Eerst dacht ik van niet, maar jullie deden het heel leuk.’

Sabine Schipper
foto: Niko Vermeer/Flickr)