Op dit moment ben ik in Seoel, Zuid-Korea. Ik ben weggegaan uit Japan om twee redenen. Niet het gevaar van de reactoren maar het aankomende voedseltekort was voor mij de druppel om Japan te verlaten. Op mijn stage kreeg ik te horen dat dat een groter probleem gaat worden dan de reactoren. Dit was echter vóór de explosie van de reactor op dinsdagochtend. Ik weet niet hoe ze erover denken sinds de explosie.

Wachten op mijn ouders
Mijn tweede, en zeker niet onbelangrijke, reden is de mening van mijn ouders. Ik had bij mijn stage aangevraagd om eventueel een overplaatsing te kunnen krijgen naar Zuid-Korea, wat mogelijk was. Ik wachtte eigenlijk op mijn ouders (ze sliepen natuurlijk nog rond die tijd) om hun mening te horen en zij zeiden vrijwel meteen dat ze het nu niet veilig genoeg meer vonden voor mij en dat ik moest vertrekken.

Spitsuur op vliegveld
Ik heb ze verteld over de mogelijkheid om mijn stage voort te zetten in Zuid-Korea en zij vonden dit een goed plan. Binnen twee uur heb ik toen een ticket geboekt en ben binnen zo'n vijf uur naar het vliegveld vertrokken. Mijn vlucht was de volgende ochtend om negen uur, maar ik moest nog wat zaken regelen voor mijn visum en ik wilde er zeker van zijn dat ik op het vliegveld kon komen. Met een koffer tijdens het spitsuur in Japan ergens heengaan is geen pretje kan ik je vertellen…

Weinig vertraging
Op de ambassade was het, op het moment dat ik er nog was, rustig. Er waren geen bezoekers. Ik loop op dit moment stage op het Netherlands Foreign Investment Agency en verricht daar marktonderzoek. Mijn stage duurt vier maanden en ik was net twee weken aan de slag. Door mijn overplaatsing loop ik weinig tot geen vertraging op, waar ik natuurlijk heel blij mee ben. Er was geen bindend advies van de ambassade, zij lieten het aan het personeel over of zij wilden vertrekken of blijven. Ik spreek hierbij overigens volledig als privépersoon en niet als medewerker van de ambassade.

Groeten,

Sebastiaan