Als moderne dertiger (nog een paar maanden ) van het mannelijke geslacht heb ik momenteel natuurlijk een baard. Én een Facebook-account . Maar hoewel ook die baard best een column waard zou zijn, heeft ie niks te maken met onderwijs in het algemeen en de Hogeschool Rotterdam in het bijzonder.

Voor diegenen die dachten dat Facebook slechts een onderdeel is van het ‘plot’ van de film The Social Network zal ik even toelichten waarom Facebook wél iets met de HR te maken heeft. Niet omdat Facebook internationaal is en Engels vaak als voertaal wordt gebruikt, maar wel omdat zich in mijn geval onder mijn Facebook-vrienden een behoorlijk aantal collega’s en studenten bevindt. En dat vind ik leuk. Want zowel de collega’s als de studenten van (met name) onze informatica- en mediaopleidingen laten nogal eens digitaal van zich horen.

Heel soms melden ze (vaker studenten dan collega’s) ook feiten waarvan ik denk ‘dat had ik écht niet hoeven weten’, maar over het algemeen lees ik dingen die mij meer zicht geven op de mens achter de student of de collega. En dat is voor mij nou precies het grote verschil tussen Facebook en Hyves en vooral ook Yammer.

Hyves was vooral leuk om te kunnen zien hoe dik, oud of verlopen (of alle drie) je klasgenoten van de lagere en middelbare school zijn geworden. Maar als je was bijgekomen van het lachen, vlogen je al snel de uitnodigingen voor reünies, doorstuurberichten met meer smileys dan letters en digitale kettingbrieven om de oren. Dat Hyves werd overgenomen door de Telegraaf leek mij zakelijk gezien een goede zet – er zijn miljoenen te verdienen met de sluikreclame op dat soort sites – verder deed het me weinig. Ik ben niet zo principieel. Bovendien had ik mijn account al opgedoekt. Op Yammer, de interne Twitter van de Hogeschool Rotterdam, worden elke dag opnieuw vooral heel veel vermoeiende stokpaardjes bereden. Er zijn ook (vooral) mannen die elkaar echt lijken te vinden in eindeloze lappen tekst over een vakgebied (voor de goede orde: Twitter heeft een limiet van 140 tekens per bericht, de kracht zit ‘m in de beperking die de schrijver zichzelf móet opleggen).

Maar op datzelfde Yammer las ik dat er collega’s waren die juist om Telegraaf-technische redenen hun Hyves-account hadden opgeheven. Grappig genoeg is dat één van de weinige berichten geweest die ik ooit op Yammer heb gelezen die wel iets toonden van de mens achter de HR-medewerker.