Een stuk of acht jongens hangen rond in de gangen van het Scheepvaart en Transport College, waar ze de opleiding tot maritiem officier van de Hogeschool Rotterdam volgen. ‘Onze roosters?’ Voordat één van deze eerstejaarsstudenten aan zijn antwoord kan beginnen wordt hij alweer onderbroken door een ander: ‘Het gaat best goed hoor, veel beter dan aan het begin!’ De klassen waren in het begin te groot voor de lokalen, maar de schooluitval heeft dat probleem inmiddels opgelost. Nu tellen de studenten hun zegeningen. Een jaarrooster waar vrijwel alles op staat, een blokkenrooster dat zes, zeven weken van tevoren klaar is, weinig roosterwijzigingen en vrijwel geen lesuitval – een keer in dit jaar, om precies te zijn. ‘Als een docent ziek is, neemt een ander het gewoon over’, vertelt een student. Tussenuren hebben ze regelmatig, maar wie die tijd in de kantine op de dertiende verdieping doorbrengt, met uitzicht op de Maas, wenst de rest van zijn leven enkel méér tussenuren. Als er toch iets fout gaat, zitten de docenten altijd in de buurt. ‘Wij zijn veel kleinschaliger’, zegt een student over de vergelijking tussen zijn en andere opleidingen. ‘Dat is een beetje oneerlijke concurrentie.’

Net een voldoende
Ook bij de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening waren aan het begin van het studiejaar de klassen voller, maar vooral ook waren de roosters chaotischer, vertellen twee eerstejaarsstudentes. Eén van hen, Amel, was afgelopen jaar klassenvertegenwoordiger. Toen ze haar klas vroeg naar positieve en negatieve punten van de opleiding, kwam het rooster er slecht vanaf. ‘De eerste weken waren hel. Heel lange dagen in overvolle klaslokalen. Aan het begin hadden we ook veel tussenuren. En de toetsen en herkansingen werden een keer in één week gepland, dus moesten we zes vakken in één week doen.’
Het rooster is meestal twee weken voor het blok begint klaar, vertellen de studentes. ‘Dat is als je een bijbaan hebt eigenlijk al krap. Toen het een keer een week van tevoren klaar was, zaten er een week later veel minder mensen in de klas. Ik denk dat die studenten hun werk niet meer konden afzeggen.’ Uiteindelijk geven ze het rooster na enige twijfel net een voldoende, omdat het nu, in juni, veel beter is dan aan het begin van het jaar. ‘Als je alleen naar het rooster van nu had gevraagd, had ik een acht gegeven.’

Olmo Linthorst

Volgend nummer: de onderwijsmanager