Afgestudeerd op de puddingsluis

Een professor heeft een ‘geniale ingeving’ en hierop wordt het volledige afstudeerproject van drie studenten civiele techniek gebaseerd. Gewaagd was het wel.
Daarom was de begeleiding vanuit de opleiding ook heel intensief. Nick Reijmers: ‘We wilden voorkomen dat na tien weken zou blijken dat het project geen kans van slagen zou hebben en ons afstuderen in gevaar zou komen.’ Dat gebeurde niet, integendeel: De drie studenten behaalden met hun innovatieve onderzoek een 9 als eindcijfer en wonnen ook nog eens de Vitae Talent Award 2011 (‘een reischeque van 750 euro’). Het begon allemaal met professor Jarit de Gijt van de TU Delft en zijn ludieke idee: ‘Als we nou eens de deuren uit een sluis halen en hem volgieten met gelatine?’ Reijmers en zijn twee medestudenten Matthijs van Joolingen en Bob Heester moesten er eigenlijk wel om lachen. Maar interessant was het, en uitdagend ook. Al in december 2010 startten ze met wat Reijmers ‘aanrommelen’ noemt, ter voorbereiding op de afstudeerperiode bij Gemeentewerken Rotterdam die officieel zou starten in februari 2011. Ze begonnen met de zoektocht naar een gelsubstantie die de juiste eigenschappen had. ‘We gingen het lab in om allemaal stoffen te testen die in aanmerking zouden kunnen komen.’ Dat werden uiteindelijk meer dan dertig stoffen, van ingewikkelde scheikundige mengsels tot simpelweg tandpasta van de Albert Heijn. Ik kwam elke dag thuis met vieze kleren, dat spul zat echt overal.’ Met behulp van een schaalmodel probeerden ze na te bootsen wat volgens De Gijt de bedoeling was van de pudding- (of gel-)sluis: Schepen varen door een gelachtige substantie die aan weerszijden van een sluis het water tegenhoudt, de gel sluit zich weer achter het schip. Zo hoeven schepen niet meer stil te liggen voor sluisdeuren, wat de wachttijd – en dus de kosten – van vrachtschepen bij sluizen aanzienlijk vermindert. Ook komt het water aan weerszijden van de sluis niet meer met elkaar in contact. Dat is vooral winst bij sluizen waar zout water overgaat in zoet, want dit voorkomt verzilting van omliggende gebieden.

Baggeren in Canada
Het is precies het soort out-of-the-box idee dat past bij Reijmers. Diversiteit en afwisseling in zijn werk en studie trokken hem altijd al aan, daarom ook koos hij na zijn havo in 2007 voor de oriënterende techniekpropedeuse. ‘Het klonk ideaal: Je zou lessen uit verschillende vakgebieden krijgen, zodat je heel breed werd opgeleid en later zou kunnen specialiseren. Maar in de praktijk bleken het vooral vakken werktuigbouwkunde te zijn. Toen ik een half jaar later verder ging met civiele techniek, bleek dat ik helemaal niks aan die propedeuse had gehad.’ Een half jaar studieachterstand, balen dus. Maar eenmaal overgestapt zat Reijmers bij civiele techniek op een opleiding ‘waar ik echt thuishoorde’. Zijn stage in het derde jaar liep hij bij Boskalis, gigant op het gebied van baggeren en grondverzet. Na zijn afstuderen solliciteerde Reijmers naar een aanstelling als trainee en sinds dit najaar is hij gestart als expat bij Boskalis. ‘Ik ben net terug uit Canada waar ik twee maanden als uitvoerder heb gewerkt op een project waarbij we een haven uitbaggeren en een vlakte opspuiten. Eigenlijk de Tweede Maasvlakte, maar dan in het klein.’ Gemeentewerken Rotterdam is inmiddels met meerdere partijen in gesprek om de puddingsluis ‘in het echt’ uit te proberen, ‘bijvoorbeeld bij een kleine sluis voor pleziervaartuigen’.

Sabine Schippers

Tot 2011: civiele techniek. Nu: uitvoerder Boskalis in Canada.