Gerda Brondijk 
Docent IVG (gezondheidszorg)/honoursprogramma

Hoe is je werk de afgelopen 10 jaar veranderd?
‘Toen ik hier binnenkwam, voelde ik me meer logopedist dan docent en nog steeds voel ik me sterk verbonden met het beroep van logopedist. In het begin gaf ik vaklessen over neurologische spraak- en slikstoornissen. ‘Nu, tien jaar later, geef ik vooral overstijgende vakken. Ik ben te lang uit de logopedie om nog vaklessen te geven, vind ik. Er is wel iets moois voor in de plaats gekomen. Zo begeleid ik stagiaires, afstudeerders en honoursstudenten, en houd ik me bezig met internationalisering. Bovendien ben ik met de master begeleidingskunde gestart. Misschien dat daar weer een nieuwe carrièrestap uit voortkomt: het coachen van teams bijvoorbeeld.’

Zijn studenten van nu anders dan tien jaar geleden?
‘Nee, de studenten zijn echt niet anders. Ik zie hetzelfde proces keer op keer. Als ze binnenkomen, zijn ze nog niet zo serieus met het vak bezig; het moet allemaal wel leuk zijn. De ommekeer komt in het derde jaar als ze op stage gaan. Dan krijgen ze in de gaten dat ze een verantwoordelijkheid dragen en dat het voor “voor het echie” is. Het blijft mooi om te zien hoe ze dan veranderen van halve puber tot collega.’

Over tien jaar?
‘Voorheen werkte ik niet langer dan zes jaar in een ziekenhuis. Nu ben ik hier al tien jaar. De hogeschool biedt mij zoveel mogelijkheden om steeds nieuwe dingen aan te pakken dat ik verwacht hier ook over tien jaar nog te zijn.’

Esmé van der Molen