Met een klein potloodje maakt de Litouwse uitwisselingstudent Vitalij Strigunkov (21) kleine schetsen op een tekenblok. Voor de minor art & the city is hij een halfjaar op de Willem de Kooning Academie, om in verschillende stijlen ‘hedendaagse kunst’ te schilderen. ‘Gebouwen, natuur of zelfs een hondje.’

Wat teken je?
‘Ik schets de Laurenskerk. Dat doe ik op verschillende manieren. Ik teken steeds een ander stukje van de kerk, maar nooit de kerk in zijn geheel. Dan ziet de kijker het voor wat het is en krijgt hij niet het gevoel dat ik erbij wil geven. Ik wil iets laten zien wat er niet is, maar wat er eigenlijk wel zou moeten zijn.’

Wat mist de kerk dan?
‘Het is een van de weinige gebouwen dat de bombardementen, redelijk, overleefd heeft, maar het heeft geen gevoel. Door de geschiedenis ervan zou je dat juist wel verwachten, maar het is slechts een lege schaal. Net als bijvoorbeeld Disneyland, of de Botanische Tuinen. Het is fictie, het bestaat niet. Het hele idee van die tuinen alleen al: Moeten er planten gepoot worden omdat er daarbuiten geen natuur meer is?’

Weet je al hoe je schilderij eruit komt te zien?
‘Daar ben ik nog niet uit. Ik denk erover om er misschien drie schilderijen van te maken. Dan kan ik het verloop laten zien tussen de realiteit en wat er eigenlijk moet zijn: gevoel dus.’

En waarom doe je dat hier in Nederland?
‘Alles is hier, qua reisafstand, redelijk te doen. Je zit zo in Amsterdam, Brussel of Düsseldorf. Ook de manier van schilderen is interessant. Het lijkt heel erg op Belgische schilderingen: klein, simpel en mooi. Ik hoop dat ik dat mijn schilderijen ook zo gezien worden.’

Melissa Smink