‘De mandarijntjes kunnen wat bitter zijn’, verontschuldigt Tahnee zich, terwijl ze een taart aansnijdt. Tahnee is derdejaars mwd (maatschappelijk werk en dienstverlening). In een lokaal op locatie Museumpark is zachtjes muziek te horen en op tafel staat zalm, taart, brownies en er zijn bananen. Er valt blijkbaar iets te vieren.

Wat doen jullie?
Tahnee: ‘Dit is de afsluiting van de slc-lessen (studieloopbaancoaching). We hebben daarom een high-tea georganiseerd. Iedereen moest wat meenemen, en ik heb een taart gebakken.’

Waarom doen jullie dat? Hebben jullie zo’n leuke klas?
Tahnee: ‘Ja ook. Andere klassen zijn geloof ik naar een cafeetje gegaan.’

Hoe was dit jaar slc? Heb je veel geleerd?
Tahnee: ‘We hebben dit jaar allemaal stage gelopen. Vrijdag is onze terugkomdag, met om de week slc.’

Heb je in zo’n stagejaar nog wel het idee dat je met elkaar een klas bent?
Tahnee: ‘Het is in elk geval wel anders dan in het eerste en tweede jaar. Want je ziet elkaar maar één keer per week, en ook nog eens in verschillende klassen.’

Wat leer je eigenlijk van de slc-lessen?
Tahnee: ‘In de eerste jaren was het meer op de vakken gericht en was het vaak een beetje babbelen. Nu betrek je natuurlijk de stage erbij, en bespreken we onderwerpen die echt belangrijk zijn.’

Zoals?
Tahnee: ‘Seksualiteit bijvoorbeeld, hoe je daar mee omgaat. Daar was iedereen wel van ondersteboven. Tijdens mijn stage bij de verslavingszorg had ik een gesprek met een man die door drugsgebruik impotent was geworden. Bij slc heb je het daarover.’
De docent: ‘We hebben het erover gehad hoe er bij iedereen thuis over dit onderwerp wordt gesproken. Mag je bijvoorbeeld plezier beleven aan seks? Zulk soort onderwerpen…’

Jos van Nierop