'Zijn jullie uitgegeten? Dan gaan we nu weer allemaal op de stoelen staan, voor het kamplied.' Het is halfnegen in de ochtend en na het ontbijt zet de dj de muziek op 10. Op de wijs van 'Ik neem je mee' van Gers Pardoel wordt er in de kampeerboerderij meegezongen. 'Ik zeg geen nee, nee tegen dit kamp. Ik ging graag mee, wordt dit toch geen ramp….'

Stroopwafels zoeken
Het introductiekamp op het terrein van Scout Centrum Rotterdam staat drie dagen bol van de liedjes en de spelletjes, iets wat de deelnemers prima lijken te vinden. ''t Is één grote gezellige boel, en er wordt ook flink gefeest. Er is genoeg bier', vertelt een gapende Daan terwijl hij de slaap uit zijn ogen probeert te wrijven. Vannacht zijn de studenten ook nog eens door de leiding uit hun tent gehaald. 'Moesten we opeens op het terrein stroopwafels gaan zoeken die waren verstopt', vertelt Daan die dat net als studiegenote Charelle geen probleem vindt. Het enige minpuntje vinden ze het groene shirt dat ze op alle momenten van de dag moeten dragen. Charelle: 'Dat vind ik een beetje kinderachtig.'

Aanspreekpunt
'Het is geen ontgroening maar door de spelletjes leer je je klasgenoten goed kennen', weet Malissa, voorzitter van het introductiekamp én zelf derdejaars. Het gaat overigens 'maar' op voor de helft van de eerstejaars, de andere helft is – vooral vanwege werk – niet met het kamp meegegaan. Docent en oud-student Joachim vindt dat je als student veel hebt aan het kamp. 'Als eerstejaars ken je nu wat ouderejaars (zoals de mentoren van de groepjes, deze week 'papa's en mama's' genoemd), die je later in het jaar kunt aanspreken als je wat wilt weten. Tijdens zo'n week ontstaan ook vriendschappen, ik ga zelf ook nog om mensen die ik in die introductieweek heb leren kennen.'

'Mama Anna'
Kwart voor tien, tijd voor het volgende programmaonderdeel: het ruilspel. De verschillende groepjes krijgen een plastic speelgoedkluisje mee dat ze ergens in Capelle aan den IJssel moeten ruilen voor andere spullen. Liefst zoveel mogelijk spullen. Het groepje van 'mama Anna' start bij metrostation Slotlaan. Eerste stop is het politiebureau waar een baliemedewerkster even iemand anders haalt. Na een minuut of vijf komt er een agente die de studenten vraagt wat nou precies de bedoeling is. De agente heeft het begrepen en komt even later terug met reclamemateriaal. En met een kleurplaat die bij het Comeniuscollege weer wordt geruild voor een docentenagenda. Een van de studenten heeft hier op school gezeten en spreekt haar vroegere gymleraar aan. Resultaat: een rubberboot.

Verzamelspel
In de nabijgelegen woonwijk volgen nog wat kinderkleren, shirts van werknemers van Energiewacht en een theepot. Geruild wordt er overigens niet meer. Om maar zoveel mogelijk spullen te vergaren, hebben de studenten de spelregels iets gewijzigd. 'We moeten gewoon steeds zeggen dat we met verzamelspel bezig zijn', adviseert een van de studentes haar studiegenoten.

Jos van Nierop