Sharon van Dam is 22 jaar en heeft een beperking. Bij haar geboorte liep ze zuurstoftekort op waardoor ze haar beenspieren niet goed kan aansturen. Ze loopt met krukken en voor langere afstanden gebruikt ze een rolstoel. ‘Ik heb om te leren lopen, zwemmen en autorijden meer moeite moeten doen dan een ander’, vertelt Sharon. ‘Maar uiteindelijk heb ik daar juist profijt van gehad. Ik weet hoe het is om door te zetten en mijn energie te richten op dingen die wel mogelijk zijn. Eigenlijk denk ik niet vanuit mijn beperking, en dat geldt volgens mij voor veel jongeren die in eenzelfde situatie zitten.’

Zeg je dat je beperking in feite een kleine rol speelt in je leven?
‘Dat klopt. Ik word er pas mee geconfronteerd als er iets niet lukt. Als ik bijvoorbeeld laat ben en de trein moet halen. Dan kan ik niet even een sprintje trekken. Tegelijkertijd weet ik ook wel dat ik gewoon vijf minuten eerder van huis had moeten gaan. Wat ik ook heb gemerkt, is dat het helpt als je blijft trainen. Toen ik op de middelbare school begon, moest ik elke dag acht kilometer heen en terug fietsen. In het begin deed ik er per rit vijftig minuten over en lag ik ’s avonds al om half zeven op bed. Op het laatst kon ik het in 25 minuten. Dan heb je gelijk ook minder last van je beperking. Ik doe daarom nog steeds heel veel aan sport.’

Jij hebt een zichtbare beperking, maar de meeste studenten die zich melden bij het Power Platform hebben een onzichtbare beperking.
‘Op dit moment is de verhouding tussen zichtbare en onzichtbare beperkingen 20-80. Dat blijkt uit landelijk onderzoek, en ook bij ons heeft de meerderheid van de melders een onzichtbare beperking zoals depressie, autisme, add, adhd of dyslexie. Een andere groep heeft een chronische ziekte. Als zij zich bij ons melden, vraag ik niet “wat heb je?”, maar “waar loop je tegenaan?” Het PowerPlatform is geen praatgroepje. We organiseren bijeenkomsten en ervaringen uitwisselen mág wel, maar studenten kloppen vooral bij ons aan omdat ze vastlopen in hun studie. Daar ligt hun vraag.’

Het Power Platform is de afgelopen tijd dus veranderd van platform naar mentoraat?
‘Inderdaad. Wij maken inmiddels onderdeel uit van Student Aan Zet, het onderdeel van de hogeschool waar alle mentoraten onder vallen. Studenten kunnen bij ons begeleiding krijgen van een peercoach. In 2011 hebben we ongeveer dertig studenten op deze intensieve manier begeleid. Dat lijkt weinig, maar het grootste deel van de begeleiding die wij bieden, gaat via mailcontact. We merken dat studenten niet zo makkelijk op ons afstappen, maar wel met vragen rondlopen. Voor deze groep werkt de mail heel goed. In 2011 hebben we 1100 vragen per mail beantwoord. Ook heel belangrijk is het onderwijscontract. Daarin leg je vast welke faciliteiten je nodig hebt om goed te kunnen studeren, bijvoorbeeld extra toetstijd als je dyslectisch bent. Zo’n contract sluit je af via de decaan.’

Jij bent zelf pas in het laatste jaar van je studie actief geworden in het Power Platform. Wat heeft het jou opgeleverd?
‘Ik vind het zinvol werk. Ik kan mijn eigen ervaring inzetten, maar ook mijn opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening. Een heel leuke bijkomstigheid is dat ik via het PowerPlatform op het spoor ben gebracht van Racing Team Welzorg. Voor de Suzuki Swift Cup 2012 wilde Welzorg een raceteam samenstellen van coureurs met een beperking. Uit 150 kandidaten ben ik als tweede geëindigd. Dat betekent dat ik nu reservecoureur ben. Ik ben mijn hele leven al gek op auto’s en snelheid, dus dit is een geweldige ervaring. Hopelijk inspireert het ook andere mensen met een beperking.’

Esmé van der Molen

Informatie over het PowerPlatform vind je op intranet Hint, onder de zoekterm PowerPlatform. Of mail naar powerplatform@hr.nl.
Volg Sharons ervaringen als coureur op de Facebookpagina van Racing Team Welzorg.