Door Esmé van der Molen

Verloskundige zijn is een dankbaar beroep. Je helpt mensen bij misschien wel de belangrijkste klus in hun leven: het krijgen van een kind. Als je in Rotterdam-Zuid werkt, krijg je dan als dank bijvoorbeeld een Feyenoord-shirt cadeau.Annelies Sip is opgegroeid in Lunteren op de Veluwe, maar heeft haar hart verpand aan de mensen van Rotterdam-Zuid. ‘Na mijn afstuderen werkte ik als verloskundige in Utrecht. Omdat ik zo jong was, moest ik me enorm bewijzen tegen­over de groep hoogopgeleide ouders. Op zich ging dat me goed af, maar in Rotterdam-Zuid voel ik me meer op mijn plek. Hier zijn de mensen toegankelijker en minder kritisch, maar is er ook veel sociale problematiek. Ik schat dat onge­veer tien tot vijftien procent van onze cliënten tienermoeder is en we hebben ook veel negentienjarigen. Er is soms grote armoede: zwangeren die hun eten halen bij de Voedselbank, mensen die diep in de schulden zitten, Polen die hier niet verzekerd zijn en contant moeten afrekenen. We hebben ou­ders in onze praktijk die problemen hebben met alcohol en drugs. Er wordt veel geblowd, en dan niet alleen door de vader of partner maar ook door de zwangeren zelf.’

Geen thuisbevallingen
Als verloskundige op Zuid verkoopt Sip geen roze wolk. ‘Een kind krijgen is bijzonder en mooi, maar voor sommige vrou­wen is zwanger zijn heel ingewikkeld. Dan gaan wij het niet mooier maken dan het is, maar proberen wij de moeder en haar ongeboren kind zo goed mogelijk te begeleiden. Als een zwangere bijvoorbeeld drugs gebruikt, melden wij het gezin nog tijdens de zwangerschap aan bij het AMK, het Algemeen Meldpunt Kindermishandeling. Zij gaan dan aan de slag met de problemen in het gezin.’

Maar Annelies Sip ziet niet alleen maar sociale problema­tiek op Zuid: ‘Ik kom ook bij gezinnen die met een zwanger­schap van twintig weken alles pico bello in orde hebben en de babykleertjes gewassen en gestreken in de kast hebben liggen. Maar een huisbezoek later ben ik weer bij een moe­der die 41 weken zwanger is en nog geen babybedje heeft. Aan liefde ontbreekt het vaak niet. Er spelen andere, diepere problemen.’

Thuisbevallingen doet Sip nauwelijks. ‘We werken vooral in het ziekenhuis of in het geboortehotel. Dat is een cultureel ding; veel vrouwen van allochtone afkomst bevallen niet thuis. Maar vaak heeft het ook te maken met huisvesting. We hebben hier veel bovenwoningen waar je niet makkelijk weg kan als er complicaties zijn. Thuisbevallingen doen we eigen­lijk alleen als het spoed is; stortbevallingen waarbij je nog net op tijd komt aangescheurd om de baby op te vangen.’

Bevallen bij de Maya’s
Het maakt Annelies Sip niet uit. Ze is opgeleid om haar werk overal, in alle omstandigheden, uit te voeren. Tijdens haar minor op de VAR deed ze dat zelfs in Guatemala bij de Maya’s. ‘Soms is de natuur mild. Ik heb weleens met een barende vrouw achterop een pick-up truck gezeten, op weg naar het ziekenhuis vijf uur verderop. En dat liep gewoon goed af.’

Haar voornaamste taak ter plaatse was het opleiden van lo­kale vroedvrouwen. ‘Ze hebben veel ervaring, maar weinig medische kennis. Ze dachten bijvoorbeeld dat meconium, dat is de eerste poep na de geboorte, een vreselijke infectie was die bestreden moest worden met eucalyptusbladeren. Door dit soort misverstanden weg te halen, konden we veel winst behalen. Ik zou later graag nog eens teruggaan naar een ont­wikkelingsland.’

Maar Sip wil in de toekomst óók maat worden in de maat­schap waar ze nu als zzp’er werkt. Doordat ze na de VAR een opleiding tot echoscopist heeft gedaan, brengt ze een extra bevoegdheid de praktijk in. Gelukkig is ze pas 24 jaar en heeft ze tijd genoeg om al deze dromen te realiseren. ‘Toen ik achttien was, wilde ik het liefst kinderarts worden en dacht ik dat verloskundige zo’n net-niet medisch beroep was. Nu vind ik het werken tussen de eerste en tweede lijn juist zo mooi. Het is nooit saai of alledaags; elke bevalling is weer spannend, elke bevalling is weer de allerbelangrijkste die er is.’

CV
2011-heden: verloskundige (zzp’er), o.a. bij Verloskundigen Praktijk Randweg
2012-heden: echoscopist bij Bovenmaas prenataal
2012: post-hbo echosco­pie (Inholland)
2010-2011: verloskundige (zzp’er) in Utrecht
2010: minor in Guatemala
2006-2010: Verloskunde Academie Rotterdam
2006: diploma gymnasium, Ede

GELEERD OP DE HR:
‘De VAR is een gedegen vakopleiding. Ik was echt klaar voor de praktijk.’

GEMIST OP DE HR:
‘Ik had meer medische theorie willen hebben, bijvoorbeeld over infectieziektes.’