Vorige week staakte de Algemene Onderwijsbond de onderhandelingen over een Nationaal Onderwijsakkoord waar het kabinet 344 miljoen euro voor heeft uitgetrokken. Het akkoord zou ‘een wurgcontract’ worden, zei voorzitter Walter Dresscher.

Maar minister Bussemaker maakte zich er niet druk om, liet ze vandaag in de Tweede Kamer weten. Zij wil de gesprekken gewoon voortzetten met de andere vakbonden. En er is geen man overboord: ‘De AOb heeft aangegeven weer te willen praten als er concrete voorstellen op tafel liggen.’

Dat laatste klopt niet, laat de AOb weten. ‘Er zal vast vroeg of laat een eindvoorstel komen en daar zullen we ongetwijfeld een oordeel over vellen, maar we zijn nu gewoon echt weg. Want in deze onderhandelingen moeten we van alles inleveren voordat het kabinet gaat investeren en dan moeten we ook nog maar afwachten waar het geld terechtkomt. Daarmee kunnen we niet bij onze achterban aankomen.’

De andere vakbonden zijn nog niet van tafel. Vreemd, vindt de AOb. ‘Het probleem met deze onderhandelingen is dat je de ene dag afsluit met het idee dat je concrete punten hebt besproken om dan de volgende dag een tekst onder ogen te krijgen die je op verschillende manieren kunt opvatten. Dan kun je weer opnieuw gaan onderhandelen. Dat is geen manier van doen en de houding van de minister verandert niet.’

De minister wil dat de vakbonden de BAPO-regeling opgeven, die bepaalt dat ouderen minder uren hoeven te werken. ‘Het is op zich al vreemd dat ze zich daarmee bemoeit’, vindt de AOb-woordvoerder, ‘want dat is een CAO-punt waar zij niets mee te maken heeft. Maar als je kijkt wat zij er tegenover stelt, is dat bijvoorbeeld een onderzoekje naar werkdruk en in de toekomst misschien een beetje geld. Zulke eisen vallen niet met elkaar te vergelijken.’

De AOb is niet bang dat de bond zichzelf buiten spel zet en aan invloed inboet. ‘Als je invloed wilt hebben, dan moet er ook iets te halen zijn.’

HOP, Bas Belleman